سحرگاه شانزدهم فروردین سال 88 به دنبال اعلام آتش‌سوزی در آپارتمانی واقع در شهرک مارلیک ـ در حوالی فردیس- امدادگران آتش‌نشانی به محل حادثه اعزام شدند و پس از رسیدن به خانه‌ای که در آتش می‌سوخت دریافتند، در ورودی آپارتمان از داخل قفل شده است. آنها پس از شکستن در با ورود به آپارتمان با صحنه هولناکی روبه‌رو شدند و دیدند مرد 41 ساله خانواده به همراه پسر ده ساله و دختر هفت‌ ساله‌اش در آتش‌ جان سپرده‌اند و بازماندگان خانواده «اشکان»- پسر 18 ساله خانواده- و مادرش هستند. 

اشکان که دقایقی بعد به عنوان عامل جنایت دستگیر شده بود به مأموران گفت: «به دلیل کینه‌ای که از پدر و مادرم داشتم نقشه مرگ آنها را کشیدم. برای همین شب قبل یک دبه بنزین خریدم و ساعت 5 صبح زمانی که همه خوابیده بودند خانه را با بنزین به آتش کشیدم. بعد هم خودم فرار کردم. چرا که از اختلاف پدر و مادرم خسته شده بودم. برای همین خواستم خانه را به آتش بکشم.» پس از اعتراف تکان‌دهنده پسر جوان در دادسرا، مادرش نیز تحت بازجویی قرار گرفت و گفت از نقشه پسرش بی‌خبر بوده است. اشکان پیش از این در شعبه چهارم دادگاه کیفری استان تهران، به اتهام قتل پدر، برادر و خواهر کوچکش محاکمه شده بود اما سرانجام عمویش – تنها شاکی پرونده -که برای اشکان درخواست قصاص کرده بود به دادگاه آمد و از حق قصاص‌اش گذشت و به این ترتیب اشکان از اعدام نجات یافت.

این بار محاکمه عامل قتل از جنبه عمومی جرم انجام شد و قاضی عبداللهی رئیس دادگاه به پرسش از اشکان پرداخت. پسر 27 ساله که در زمان وقوع حادثه آتش‌سوزی 18 سال داشت درباره این واقعه گفت: «چند وقتی بود که از اختلاف پدر و مادرم خسته شده بودم. آن شب با کبریت دبه بنزین را آتش زدم که شعله کشید و به پتو سرایت کرد. همان موقع پدرم از خواب پرید و درحالی که وحشت کرده بود سعی کرد آتش را مهار کند. برای همین پتو و دبه را برداشت تا به حمام ببرد که دبه مقابل اتاق خواهر و برادرم منفجر شد. همان موقع بیرون دویدم و به آتش‌نشانی و اورژانس زنگ زدم. خیلی ترسیده بودم مادرم هم به بالکن رفته بود تا همسایه‌ها را خبر کند.» بعد از پایان بازجویی‌های قضائی، وکیل اشکان در دفاع از موکلش گفت: «متهم از کودکی به دلیل کمبودهای عاطفی و مالی با مشکلات روحی روبه‌رو بوده است. او از دعواهای شبانه پدر و مادرش به ستوه آمده بود ولی انگیزه‌ای برای قتل نداشت. بنابراین درخواست عفو و بخشش برای اشکان داریم.» در پایان جلسه محاکمه، قضات شعبه چهارم پس از چند دقیقه مشورت متهم را از نظر جنبه عمومی به ده سال حبس محکوم کردند و با توجه به شرایط روحی متهم و اظهار ندامت وی و اعمال ماده 442 به زودی متهم از زندان آزاد می‌شود.