حميد شکري خانقاه جامعه‌شناس ارتباطات و مدرس دانشگاه درباره مديريت بحران توسط رسانه‌ها و به خصوص صداوسيما بعد از حادثه تروريستي تهران به ايسنا گفت: نقش بحران زايي صداوسيما بيش از بحران زدايي بوده است. هميشه گمانه زني‌هايي مبني بر عملکرد نادرست، ضعف در مديريت ارتباطات يا افکار عمومي وجود دارد و همچنان هم به قوت خود باقي است. افکار عمومي از رسانه ملي انتظار دارد به عنوان يک منبع موثق، اخبار و رويدادها را در سريع ترين زمان و با دقت بالا در اختيار عموم قرار دهد. اما اين کارکرد را در اين رسانه نمي‌بيند بنابراين دچار نارضايتي مي‌شود. صداوسيما به عنوان يک منبع اصلي خبر و توليد پيام که تمام سازوکارهاي ارتباطي کشور مانند حجم بالاي شبکه‌هاي ارتباطي، تعداد بي شمار خبرنگاران، شبکه‌هاي استاني، شبکه‌هاي ملي وبين المللي را در اختيار دارد، نتوانسته است مديريت افکار عمومي را به ويژه در زمان بحران به درستي انجام دهد. گاهي دچار اختلال عملکرد و نوعي سردرگمي نهادي مي شود.

او ادامه داد: ناتواني صداوسيما در مديريت افکار عمومي ناشي از ضعف عملکردش است. عوامل بحران‌زا در داخل رسانه ملي شامل بي‌نظمي، ناکارآمدي ساختار تشکيلاتي، نيروي ناکارآمد؛ مديريت غلط نيروها؛ تعارض مخرب، قوانين دست و پاگير و متناقض؛ تمرکز شديد؛ نگاه اداري؛ تسلط ناکافي بر اصول حرفه‌اي مشاهده مي شود.به نظر مي رسد صدا و سيما دچار يک فروپاشي داخلي شده است.