نصف جهان: مجتبي جباري در چندين و چند محفل اعلام کرده بود که يک اتفاق مي توانست منجر به خداحافظي او از دنياي فوتبال آن هم با پيراهن سپاهان شود.

29 دقيقه بازي در بيستمين روز از ارديبهشت سال 92، آخرين تجربه مجتبي جباري در پيراهن آبي بود. او در آخرين مسابقه ليگ دوازدهم به ميدان رفت تا در شکست تشريفاتي برابر داماش و البته جشن قهرماني ليگ برتر، سهيم شود. به نظر مي‌رسيد استقلال و مجتبي، در اوج قرار دارند و هيچ چيز، روند درخشان‌شان را متوقف نمي‌کند اما فصل بعد، براي تيم قلعه‌نويي افتضاح بود و براي جباري، افتضاح‌تر. او که به تهديدهاي تابستاني براي جدايي عادت کرده بود، بالاخره بعد از چند تابستان تهديدش را عملي کرد و در يک تصميم جنجالي، لباس طلايي سپاهان را پوشيد. اين انتخاب، سرآغاز عجيب‌ترين فصل از دوران فوتبال جباري بود. فصل بي‌انگيزگي و محو شدن. فصل جداشدن از مستطيل سبز و ميدان‌دادن به خيال‌هاي موهوم. او به عنوان بازيکن سپاهان، براي نبرد با استقلال به آزادي برگشت و تشويق شد. بعد از مسابقه، اعتراف کرد که منتظر شعارهاي تند و تلخ هواداران بوده تا از فوتبال با پيراهن سپاهان خداحافظي کند اما هواداران استقلال، با شعارهاي محبت‌آميزشان جلوي خداحافظي جباري را گرفتند. او در چندين محفل گفته بود که خود را براي خداحافظي از فوتبال آن هم با پيراهن سپاهان آماده کرده بود. زيدان آبي از فوتبال نه اما از سپاهان خداحافظي کرد. وداعي حيرت‌انگيز و کاملاً يک‌طرفه. مدتي با رستورانش سرگرم بود و سرانجام با الاهلي قطر دوباره مشغول آشتي با فوتبال شد. چهار سال و دو ماه از آخرين بازي مجتبي جباري براي استقلال مي‌گذرد. چهار سال طولاني که باعث نشد در آزادي فراموش شود. که باعث نشد راه بازگشت را گم کند. که باعث نشد دست از جباري بودن بردارد. که باعث نشد بازي داماش، براي هميشه آخرين بازي‌اش در باشگاه شود. مجتبي در اين سال‌ها، هميشه از جنگيدن فرارکرده اما حالا درست به وسط ميدان جنگ آمده است. او براي آخرين نبرد مهم دوران فوتبالش آماده است. براي پس‌گرفتن جايگاهي که يک روز، ملک بي‌چون و چراي او در استقلال بود. حالا او بيش از هر زماني قدر جايگاهش را مي داند که زماني برايش اهميت چنداني نداشت. دوست دارد با عزت با پيراهن استقلال خداحافظي کند. انگيزه ها و جنگندگي او مي تواند وداع با عزت را براي جباري تضمين کند. بايد منتظر بمانيم.