براي ديدن بعضي آدم ها بايد سرمان را بالا بگيريم و آنها را آن بالاها ببينيم مثل «فرناز اسماعيل زاده» دختر سنگ نوردي که به قدرت اراده و توان بدني خود متکي است و با يک طناب از ديواره هاي سنگي بالا مي رود.

اسماعيل زاده در هياهوي رسانه اي بسياري از ورزش ها و با وجود هزينه هاي ورزش حرفه اي و قهرماني، فشار روحي و جسمي زيادي را در سنگنوردي سرعت متحمل شده است اما حس خوب توانستن و از پس سختي ها برآمدن هميشه براي او ارزش تکرار نتايج و رکوردها را به همراه دارد. زماني که فرناز اسماعيل زاده در سکوت دچار مصدوميت هاي مداوم شده بود، خيلي ها مي گفتند بايد با ورزش قهرماني خداحافظي کند اما گوش دختر لر سنگ نوردي ايران به اين حرف ها بدهکار نبود و دوباره با قدرت بازگشت و بازهم افتخار آفريد.

خودش درباره اين شرايط مي گويد: «من کارشناسي گياه پزشکي خوانده ام و سال 2007 بود که براي نخستين بار در جام جهاني چين و بازي هاي داخل سالن آسيا ماکائو در همان سال سنگ نوردي کردم. بعد از آن يکي يکي مسابقات شروع شد و به کره جنوبي، جمهوري آذربايجان، آلمان، کانادا، قهرماني جهان ايتاليا و اسپانيا و فرانسه، قهرماني آسيا اندونزي سفر کردم. در کارنامه ام مدال هاي زيادي ديده مي شود. من دو سال پيش در مسابقات ايالتي کانادا با زمان 9 ثانيه و 2 صدم ثانيه رکورد خود و سرعت دختران ايران را بهبود بخشيدم و اول شدم و سال گذشته هم در کانادا نقره گرفتم. در کانادا دو بار رکورد زنان ايران را که متعلق به خودم بود با 9 ثانيه ارتقا، بهبود بخشيدم.»

او در ادامه از يک چالش بزرگ حرف مي زند. چالش با سنگ هاي سرد: «من اين چالش را خيلي دوست دارم. ضعف ها و برتري هاي ذهن و جسم انسان را به رخ مي کشد و به کساني که براي رسيدن به آرزوهاي شان تلاش مي کنند و با علاقه به سمت روبه رو شدن با چالش ها مي روند ورزش سنگ نوردي را توصيه مي کنم. سنگ نوردي هيجانش زياد و خاص است. براي رسيدن به بهترين ها در زندگي بايد فعاليت مستمر داشت و سختي ها را به جان خريد. بايد به سنگ جان بخشيد و با آن زندگي کرد و اين قوه تخيل بايد در ذهن سنگ نورد تا هدف اصلي نهادينه شود. تمرکز روي روند تکامل و آموختن بيشتر.»او که دوست ندارد زياد درباره سقوط حرف بزند از لقبي که خارجي ها به او داده اند حرف مي زند مي گويد: «به من مي گويند دختر عنکبوتي. اين لقب را سايت هاي خارجي پس از بازديدهاي بالاي فيلم صعود سرعتم در مسابقات قهرماني جهان اسپانيا به من داده اند. گرچه معتقدم دادن لقب به افراد کار را خراب مي کند، چون در ورزش قهرماني هيچکس و هيچ چيز مطلق نيست. من ادعايي ندارم و فقط براي پيشرفت تلاش مي کنم.»