در ماجرای واژگونی اتوبوس دانش‌آموزان هرمزگانی ابهاماتی وجود دارد که باید پاسخ روشنی به آنها داده شود؛ ابهاماتی همچون عدم امضای رضایتنامه کتبی توسط برخی خانواده‌ها.

پدر «شیوا مبینی» یکی از دانش‌آموزان جانباخته در این حادثه مدعی است که رضایتنامه ای را برای رفتن فرزندش به سفر امضا نکرده است. «جعفر مبینی» با اعلام این موضوع به روزنامه ایران گفته بود: «حالا که فرزندم فوت کرده برای امضای رضایتنامه می‌آیند.» وی همچنین به خبرگزاری مهر گفته است: «هیچگونه رضایتنامه‌ای را برای حضور فرزندم در این دوره از اردوها امضا نکرده‌ام و نوشتن و امضا کردن رضایتنامه منتشر شده در فضای مجازی از سوی من نبوده است و امضای درج شده در زیر این رضایتنامه به هیچ وجه مربوط به من نیست».

پس از این ادعا آموزش و پرورش با انتشار رضایتنامه‌ای مدعی شد که صحبت‌های پدر شیوا صحت ندارد و تمام دانش‌آموزان رضایتنامه داشتند.

با این سخنان بحث دریافت رضایتنامه از والدین به یکی دیگر از مسائل مبهم در این حادثه تبدیل شده است. هر چند در آخرین خبرها خانواده شیوا مبینی اظهارات خود مبنی بر عدم امضای رضایتنامه و دریافت پول به ازای امضا را رد کرده‌اند.

هر چند برخی خانواده‌ها از جمله پدر «مطهره دلاوری» و «محدثه شب راه» معتقدند برای رفتن به اردو رضایتنامه امضا کرده‌اند، برخی می‌گویند رضایتنامه صورت کتبی وجود نداشت اما آنها در جریان سفر فرزندشان به شیراز بودند و نسبت به این موضوع رضایت داشتند.

همچنین پدر مطهره دلاوری به تسنیم گفت: «اگر می‌دانستم زمان حرکت 11ونیم شب است شاید نمی‌گذاشتم مطهره برود».

«فاطمه حاجی پور» یکی از دانش‌آموزان مصدوم این ماجرا نیز به روزنامه شرق گفته است: «بعضی از بچه‌های رودان و میناب دقیقه 90 انصراف دادند و دانش‌آموزان دیگری را جایگزینشان کردند، برای همین بعضی‌ها اصلاً فرم رضایتنامه را پر نکرده بودند».

بر همین اساس می‌توان مدعی شد در این ماجرا ابهاماتی وجود دارد که باید پاسخ آنها توسط تیم کارشناسی آموزش و پرورش بررسی شود و به اطلاع افکار عمومی برسد.