ناکامی ژاپن در دو بازی تدارکاتی ماه جاری آخرین ضربه به جایگاه متزلزل هلیلودزیچ بود. ژاپن در شروع سال جدید ابتدا با مالی به تساوی یک بر یک رسید و در بازی دوم 2 بر یک مغلوب اوکراین شد.

کوزو تاشیما، رییس فدراسیون ژاپن درباره دلایل این تصمیم گفت: «تلاش کردیم با سبک هلیلودزیچ کار کنیم، ولی در نهایت به این نتیجه رسیدیم که جواب نمیدهد. ارتباط او با بازیکنان و اعتماد طرفین آسیب دیده بود.» اشاره او به نقش بازیکنان قدیمی تیم مثل اوکازاکی، هوندا و کاگاوا در این برکناری است که رابطه خوبی با این مربی نداشتند و گاهی از ترکیب تیم کنار گذاشته میشدند.

تاشیما اضافه کرد: «میخواهیم بخت موفقیتمان در جام جهانی را حتی اگر یک یا دو درصد باشد افزایش دهیم. ما فردی را انتخاب کردیم که تیم را بهتر میشناسد.»

این دومین بار است که این مربی 65 ساله در آستانه جام جهانی نیمکتش را از دست میدهد. پیش از جام جهانی 2010 هم فدراسیون ساحل عاج تصمیم مشابهی گرفته بود. این در حالی است که هلیلودزیچ در جام جهانی 2014 با الجزایر نتایج خیلی خوبی گرفت و بعد از این برکناری ممکن است دوباره هدایت این تیم را به عهده بگیرد که با رباح ماجر شرایط خوبی ندارد.

در میان پنج تیم آسیایی حاضر در جام جهانی، ژاپن چهارمین تیمی است که سرمربیاش تغییر میکند. کره جنوبی در میانه مسیر مقدماتی مجبور شد اشتیلیکه را کنار بگذارد و برای صعود سراغ سرمربی بومی رفت. فانمارویک بعد از اینکه عربستان را به جام جهانی رساند به دلیل اختلاف با فدراسیون فوتبال این کشور کنار رفت و جالب اینکه از آن زمان دو مربی متفاوت روی نیمکت این تیم نشسته اند. پوستهکوگلو، سرمربی استرالیا هم که به دلیل نوسانات این تیم در مسیر مقدماتی با انتقادات زیادی روبهرو شده بود بعد از صعود ترجیح داد استعفا بدهد و فدراسیون فوتبال این کشور بعد از جستوجوی فراوان توانست با فانمارویک به توافق برسد. البته همکاری طرفین تا پایان جام جهانی است و استرالیا برای جام ملتهای آسیا از یک مربی بومی استفاده خواهد کرد. ایران تنها نماینده آسیا در جام جهانی است که با کیروش خیالش راحت است.

تیم ملی در سالهای اخیر باثباتترین نیمکت آسیا را در اختیار داشته. کی روش توانست تیم ملی را بدون کمترین دردسر به جام جهانی برساند و در این راه نه تنها شکستی نخورد که تا روز آخر و بازی تشریفاتی مقابل سوریه گلی دریافت نکرده بود. این آسانترین صعود تیم ملی به جام جهانی است، بر خلاف تیمهایی مثل کره جنوبی و عربستان که تا روز آخر اضطراب داشتند یا استرالیا که مجبور شد از مسیر پلی آف به روسیه برسد.

مربی پرتغالی از سال 2012 توانسته با تیم ملی پیشرفت مداومی داشته باشد و ایران را به رتبه اول رده بندی آسیا برساند. کارشناسان قبل از قرعه کشی جام جهانی ایران را بخت اول آسیا برای رسیدن به مرحله حذفی می دانستند و با وجود قرار گرفتن در یک گروه سخت هنوز از موفقیت تیم ملی و کیروش ناامید نیستند. تیم ملی حالا سبک بازی و شخصیت پیدا کرده و هر بازیکن دقیقا میداند که از دقیقه یک تا نود چه وظیفهای دارد.

کیروش با وجود این موفقیت در ماه های اخیر با انتقادات زیادی روبهرو شده که نامتناسب و غیرمنصفانه است. این حملات از زمانی اوج گرفت که او با برانکو بر سر استفاده از ملی پوشان پرسپولیس اختلاف پیدا کرد و بخشی از هواداران و رسانه ها علیه این مربی کینه گرفتند. آنها از آن زمان مربی پرتغالی را به چشم دشمن می بینند و هر تصمیم این مربی با هجمه عجیبی روبه رو می شود. از بازی دوستانه گرفته تا انتخاب کمپ، از ترکیب تیم ملی تا انتخاب دستیار، همه فرصتی برای جبهه مخالفان کی روش است تا او را بکوبند و جایگاهش را تضعیف کنند.

البته تصمیمات و رفتار کی روش بدون ایراد نیست و به این مربی انتقاداتی هم وارد است، ولی نکات تاریک در مقایسه با دستاورد او برای تیم ملی ناچیز است و این حجم از حملات نسبتی با ضعف های مجموعه تیم ملی ندارد. سبک و لحن انتقادات بیش از آنکه جنبه اصلاحی داشته باشد، موقعیت این مربی را نشانه گرفته و مصمم است او را از تیم ملی بیرون کند. بخشی از این رفتار هم ریشه در رفتار سنتی ورزش ایران دارد که موفقیت پس از مدتی عادی میشود و افراد خبره و موفق سیبل انتقادات می شوند، با مرور زمان بهانه جویی ها شروع میشود و از کاه کوه می سازند.

کیروش در تیم ملی دستمزد نسبتا بالایی دریافت می کند و گروهی معتقدند که کیروش به واسطه این دستمزد نباید درخواست امکانات اضاف های داشته باشد و باید با تیم ملی در هر شرایطی نتیجه بگیرد. آنها توجهی به این موضوع ندارند که در فوتبال پول هرگز تضمین موفقیت نیست و قراردادهای گرانقیمت نمی تواند نتایج خوب را تضمین کند.تغییرات اخیر مدعیان آسیایی نشان میدهد که با مربیان مشهور هم ممکن است یک تیم به بنبست برسد. ژاپن که فوتبال بابرنامه و منظمی دارد، کره جنوبی که 9 دوره حضور متوالی در جام جهانی را تجربه کرده یا استرالیا که در مدیریت ورزش حرفهای زیادی برای گفتن دارد همه در ماه های اخیر با مربیان مشهورشان به مشکل خوردند و چاره ای جز تغییر نداشتند. این ادعا که با پول کی روش میتوان سراغ مربی مشهور دیگری رفت و این موفقیت را تکرار کرد هیچ پشتوانه ای ندارد و ناشی از نگاهی سطحی به فوتبال است.