ایرنا: محسن جلال پور رئیس سابق اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی تلگرام در یادداشتی با عنوان «برنامه ریزی ماسه ای برای سیمان» چنین نوشته است: درخبرها خواندم مدیر عاملان شرکت های تولید کننده سیمان به توافق رسیده اند تا با سهمیه بندی تولید، مشکل مازاد سیمان را مدیریت کنند؛ در این ارتباط چند نکته به ذهنم رسید:

اول؛ اگردر سال های ابتدایی دهه 80 آمار درستی از میزان تولید و مصرف کشور در دسترس قرار می گرفت و آمارها بررسی و تجزیه و تحلیل می شد، احتمالاً این همه کارخانه سیمان در کشور احداث نمی شد.

دوم: چنانچه در میانه های دهه 80، اتاق های بازرگانی و تشکل های حرفه ای ایستادگی نمی کردند، احتمالاً با پافشاری نمایندگان مجلس که درحوزه های انتخابی خود وعده احداث کارخانه و اشتغال را داده بودند، در هر شهر و منطقه ای، چند کارخانه سیمان احداث می شد.

سوم: خطای بزرگ تر این است که بیشتر کارخانه های احداثی سیمان، توجیه اقتصادی ندارند. نه از نظر منطقه ای که در آن احداث شده اند و نه از نظر مصرف سوخت و نه از نظر بازار محصول.