نصف جهان: اعضاي هيئت مديره باشگاه با اعطاي لوح تقدير از زحمات علي دايي در فصل گذشته قدرداني کردند. در متن اين لوح آمده است:«اينک که با استعانت از درگاه خدواند متعال و در پرتو تعليمات ارزنده شما و همکارانتان و همچنين تلاش و کوشش بازيکنان سايپا، اين تيم موفق به کسب جواز حضور در رقابت‌هاي جام باشگاه‌هاي آسيا شد و توانست با اتکا به بازيکن‌سازي و جوانگرايي شما، در مسير سازندگي ورزش کشور قرار گيرد، بر خود واجب مي‌دانيم تا از زحمات حضرتعالي تقدير و تشکر کنيم. اميد است با ياري جستن از الطاف الهي، همواره نمونه بارزي از يک ورزشکار موفق و مؤثر باشيد.

باشگاه سايپا در کنار اين تمجيد از خود، بايد پرسش‌هايي را نيز درباره خود مطرح کند، پرسش‌هايي که شايد در اين جلسات تقدير و تمجيد مطرح نمي‌شود و هيئت مديره هميشه از عملکرد خود رضايت دارد. باشگاه سايپا بايد از خودش بپرسد که ساليانه چند ده ميليارد پول را براي چه کسي هزينه مي‌کند؟ براي سکوهاي خالي؟ براي تبليغات محصولات کارخانه‌اي که يکي از فروشندگان انحصاري خودرو است؟

باشگاه سايپا که از سازندگي در ورزش کشور حرف مي‌زند، آيا مي‌داند که با بودجه‌هاي هنگفت خود در سال هاي باشگاهداري، چه بر سر تيم‌هاي پرطرفدار و بي‌بهره از بودجه‌هاي عمومي و دولتي آمده است؟ بله، تقدير کنيد، از عملکرد خود و همکاران‌تان تمجيد کنيد اما اين هيات مديره آيا جز اين جلسات تمجيد، جلسه‌اي درباره اينکه چرا تماشاگر نداريم، چرا بودجه‌اي کلان در اختيار ما قرار مي‌گيرد و چرا ما مختاريم هر سال چند ده ميليارد براي يک تيم بي‌تماشاگر هزينه کنيم، برگزار مي‌کند؟ لوح تقدير براي علي دايي نوشتيد. بسيار هم عالي اما در اين جلسات خود پرسش‌هايي هم پيش روي خود بگذاريد، مثلاً اينکه تا کي قرار است براي سکوهاي خالي بازي کنيد؟ تا کي قرار است بدون هوادار باشيد و بودجه‌ها را بگيريد و پيش برويد؟ تا کي قرار است درآمدزايي و مستقل بودن باشگاه‌ها يک خيال خام باشد؟