نصف جهان: تقريباً 250 تا 300 روز از کل سال را در سفر است. غذا مي‌خورد و درباره فرهنگ آن فيلم و محتوا توليد مي‌کند. شيفته چشيدن طعم غذاهاي خياباني و محلي است. به تازگي به ايران آمده و شانس چشيدن طعم غذاهايي را پيدا کرده که نصيب کمتر توريستي شده است. وقتي درباره تجربه‌اش حرف مي‌زند نمي‌تواند روي واژه خاصي متمرکز شود؛ رنگ‌ها و طعم‌ها شگفت‌زده‌اش کرده‌اند. به نظرش طعم غذاها در ايران «يونيک» است.

«ترِوُر جيمز» تبعه کاناداست. حدود پنج سال است در چين زندگي مي‌کند تا زبان مردم اين کشور را ياد بگيرد. ماجراجوي خوراک بوده و نزديک به شش سال است که درباره آن محتوا توليد مي‌کند. حدود سه ميليون و 600 هزار دنبال‌کننده در يوتيوب دارد و 586 هزار کاربر هم در فضاي اينستاگرام پيگير او هستند.

او در شبکه‌هاي مجازي به عنوان يکي از شخصيت‌هاي اثرگذار در زمينه فرهنگ غذايي شناخته مي‌شود که به تازگي به ايران دعوت شده است و در اين باره مي‌گويد: «ايران را واقعاً دوست دارم و مطمئنم دوباره به آن برمي‌گردم. مي‌دانم مناطق بي‌نظيري در اين کشور وجود دارد که بايد آنها را ببينم.»

صورت شاد و خندان مردم ايران، تصويري است که در ذهن «ترور» حک شده و مطمئن است مي‌تواند با آن، چهره واقعي ايران را نشان دهد. «ترور» در يک روز سرد پاييزي درحالي که پايان سفرش در ايران فرارسيده بود با خبرنگار «ايسنا» به گفتگو نشست و با هيجان درباره کله‌پاچه، آلبالوپلو، ته‌چين، کباب کوبيده، قورمه‌سبزي و طعم‌ها، رايحه‌ها و رنگ‌هايي که او را حيرت‌زده کرده‌اند، صحبت کرد. بيشتر از غذا، برخورد مردم ايران و فرهنگ آنها او را درگير کرده است؛ مي‌گويد: «خوشرويي و مهمان‌نوازي مردم ايران هرگز از خاطرم نخواهد رفت و مطمئناً نقطه تأکيدي ويديوهايم از ايران خواهد بود.»

ترور اظهار مي‌کند: «اگر کسي در دنيا تهچين، کباب کوبيده، دمنوش، آلبالوپلو و يا زعفران را چشيده باشد متوجه مي‌شود ايران چه مزه‌اي است. ايران يعني بوي خوش غذاهاي رنگارنگ و خوشمزه که مي‌تواند با اينها در دنيا زبانزد باشد. وقتي به ايران فکر مي‌کنم غذاهاي رنگارنگ، فرهنگ و طبيعتِ شگفت‌انگيز آن در ذهنم موج مي‌زند.» 

اين اينفلوئنسر خوراک که با يک شخصيت ايراني مشابه خودش در اين سفر همراه شده، براي ساخت ويديو و عکس پولي نگرفته و توليد سفارشي براي رستوران‌ها نداشته است. البته راهنماي او يادآور مي‌شود در برخي جاها براي آنکه غذاي مخصوصي آماده کنند تا ترور فيلمش را بسازد، پول داده‌اند. خيلي جاها هم مهمان‌نوازي مردم مانع از پذيرفتن پول شده است. 

تمرکز «ترور» بيشتر در آشپزخانه‌هاي محلي بوده است. او سراغ رستوران‌هاي شيک و لاکچري نرفته، با خانواده‌اي در شمال ايران زير کرسي نشسته و آش رشته خورده، در اقامتگاهي بومگردي در چابهار طعم کباب‌هاي بلوچي را چشيده و پاي گاري به لبوي سرخ و باقالي داغ ناخنک زده است.

ترور شيفته طبخ نان در ايران شده و يک ويديو کامل از يک نانوايي تهيه کرده و معتقد است پختن نان در تنور مي‌تواند براي توريست‌ها جذاب باشد. او در اين دو هفته به تهران، مازندران، ‌گرگان، مشهد و چابهار رفته است، هم چهار فصل ايران را ديده و هم با تنوع فرهنگي، طبيعت و مردم آن آشنا شده است؛ ترور تعريف مي‌کند که در شمال ايران با شيوه طبخ بره شکم‌پري آشنا شده که تا به حال نمونه آن را در هيچ کشوري نديده است.

او درباره انگيزه سفرش به ايران مي‌گويد: «درباره غذاي ايران بسيار شنيده بودم، اطلاعاتي را از فيلم‌ها و عکس‌ها داشتم، از توريست‌ها هم چيزهايي شنيده بودم، براي همين علاقه‌مند شدم به ايران سفر کنم تا ويديوهايي از فرهنگ غذايي اين کشور بسازم. معتقدم رسانه‌ها در همه جاي دنيا درحال ايجاد تفرقه و جدا کردن مردم از يکديگر هستند، من مي‌خواهم با اين ويديوها خلاف آن اقدام کنم.» ترور درباره آثار منفي اخبار رسانه‌ها اظهار مي‌کند: «تبليغات منفي درباره ايران بسيار زياد است و متأسفانه توريست‌ها از اين اخبار تأثير مي‌گيرند. من به رسانه‌ها هرگز اعتماد نداشته‌ام، باور داشتم در ايران خلاف اين تبليغات را مي‌بينم، براي اين سفر اشتياق و در عين حال دلهره هم داشتم، وقتي به ايران رسيدم دنيايي بيشتر از انتظارم را پيدا کردم.»

او ادامه مي‌دهد:  «فکر مي‌کنم ايران يکي از دوستانه‌ترين و مهمان‌نوازترين مردم جهان را دارد. اينها را هرگز فراموش نخواهم کرد. هر توريستي مي‌تواند بدون دغدغه و نگراني به ايران سفر کند.»