نصف جهان: يکي از برنامه‌هاي سرگرم‌کننده در اين دوران کرونايي، مسابقه «شب‌هاي مافيا»ست که هر هفته در شبکه نمايش خانگي بيننده‌هاي فراواني را به خود جذب مي‌کند. اين مسابقه که در نوع خود بسيار جذاب و هيجان‌انگيز است، يک ايراد آشکار دارد؛ اينکه انگار زبان فارسي بين شهروندان و مافيا هيچ اهميتي ندارد؛ شايد هم مافيا آن را در شب کشته باشد!

از همان ابتدا بازيکنان شروع مي‌کنند به تارگت زدن(اتهام، هدف گرفتن، آماج) به يکديگر! اگر هم در اين ميان عده‌اي معناي اين واژه انگليسي را ندانند و با روال مسابقه شهروند و مافيا هم آشنا نباشند، تقصير خودشان است که زبان بلد نيستند! جالب اينکه سمانه پاکدل با اين واژه، يک ترکيب هم ساخته است و آن را تکرار مي‌کند. اين ترکيب «تارگت‌کُش» است که در دفاع از کسي که خيلي زياد هدف حمله قرار گرفته، به کار مي‌رود!

يکي ديگر از واژه‌هايي که مثل نقل و نبات هنگام مسابقه شنيده مي‌شود، واژه فَکْت(حقيقت) است! «لايک» و «ديس لايک» هم که ديگر کاربردشان طبيعي شده و منعِ استفاده ندارد! «شور شد» يکي ديگر از اين ترکيبات فارسي- انگليسي است که وقتي آن را در قسمت اخير از زبان مجيد واشقاني شنيديم، اول فکر کرديم منظورش اين است که آش اين مسابقه شور شد(!) ولي بعد فهميديم منظورش اين است که ما مطمئن (sure) شديم بهنام تشکر مافياست!

کاور کردن(پوشش، پنهان کردن)، پوش کردن(بيرون کردن)، سيو دادن(نجات دادن)»، اَکت(عمل)، نکست(بعدي) و... از ديگر واژه‌هاي انگليسي شنيده شده در اين مسابقه است که کاربردشان هيچ ضرورتي ندارد.

سئوال اينجاست که وقتي براي همه اين واژه‌ها، برابرهاي فارسي داريم، چه ضرورتي دارد که از زبان انگليسي وام بگيريم؟