عضو هيئت علمي‌ دانشگاه تهران ضمن انتقاد به ارائه آمارهاي نسبت ازدواج به طلاق گفت: طبق محاسبات جمعيت‌شناختي ميزان ازدواج در جامعه کم نشده، بلکه به دليل پايين‌تر آمدن باروري در دهه 70، جمعيت در معرض ازدواج‌مان کاهش يافته است و به‌تبع آن تعداد کمتري ازدواج رخ مي‌دهد.

شهلا کاظمي‌پور در گفتگو با ايسنا، افزود: مرتباً از سوي سازمان ثبت احوال در مورد ميزان ازدواج و طلاق آمار مي‌دهند و به تعداد مي‌گويند ازدواج کاهش يافته است درصورتي‌که اين موضوع مانند داوطلبان کنکور است. کاهش اين تعداد، به‌دليل کاهش جمعيت در معرض ازدواج و تحصيل است، بنابراين نبايد به تعداد اتکا کنيم؛ بلکه بايد تعداد ازدواج‌ها را به جمعيت مجردها تقسيم کنيم.

در مورد طلاق نيز زماني که آماري مي‌‌دهند بايد تعداد طلاق‌ها را به جمعيت متأهل تقسيم کنيم. اينکه مي‌گوييم نسبت ازدواج به طلاق، اصلاً نسبت درستي نيست؛ زيرا ازدواج و طلاق از دو جامعه متفاوت است.

اين جمعيت‌شناس و عضو هيئت علمي‌ دانشگاه تهران افزود: عده‌اي مي‌گويند تعداد ازدواج‌ها کم شده است؛ درصورت‌که طبق محاسبات جمعيت‌شناختي ميزان ازدواج در جامعه کم نشده، بلکه به دليل پايين‌تر آمدن باروري در دهه 70، جمعيت در معرض ازدواج‌مان کاهش يافته است و به‌تبع آن تعداد کمتري ازدواج رخ مي دهد.

اين جمعيت‌شناس در پايان درخصوص تحليل وضعيت ازدواج و بالارفتن سن ازدواج جوانان در ايران، با بيان اينکه تغييرات جمعيتي موجب تغيير در سن ازدواج نشده است، بلکه اين تغيير در سن ازدواج است که سبب تغييرات جمعيتي مي‌شود، اظهار کرد: سن ازدواج و فرآيند تغييرات آن در ايران و ساير جوامع به اين صورت است که هرچه جامعه به سمت مدرن‌شدن حرکت مي‌کند، سن ازدواج نيز افزايش مي‌يابد.

در ايران در اوايل انقلاب سن ازدواج براي زنان 20 سال و براي مردان حدود 25 سال بود و به مرور اين سن افزايش يافت تا اينکه در سرشماري سال 90 به 23/4 براي زنان و27/5 براي مردان رسيد.