هميشه اين سئوال مطرح بوده و با اوج گرفتن انتخابات بيش از پيش اين سئوال در ذهن مردم نقش مي بندد که: چرا زنان نمي توانند در ساير نقش هاي اجتماعي، سياسي، هنري و... نقش رئيس جمهور را نيز ايفا کنند.

«رئيس جمهور بايد از ميان رجال مذهبي و سياسي که واجد شرايط زير باشند انتخاب گردد: ايراني الاصل، تابع ايران، مدير، مدبّر، داراي حسن سابقه و امانت و تقوا، مؤمن و معتقد به مباني جمهوري اسلامي ايران و مذهب رسمي کشور.»

شهيد بهشتي نايب رئيس مجلس خبرگان پس از تدوين اين قانون در ابتداي انقلاب مي گويد: «در اينکه خانم ها مي توانند رئيس جمهور باشند يا خير، در ميان فقها، چه در ميان مراجع و چه در ميان فقيهان مجلس خبرگان، نظر يکساني وجود نداشت. عده اي آن را منطبق با موازين اسلام مي دانستند و عده اي نمي دانستند. قانون اساسي ناچار بود مطابق با رأي اکثريت دو سوم کل نمايندگان، که تقريباً به صورت معدل نمايشگر رأي اکثريت دو سوم مردم ما باشند، تنظيم شود تا پشتوانه اسلامي و اعتقادي و ديني آن محکم باشد و چون رأي نياورد، متن به صورتي تنظيم شد که ان شاءا... در آينده اگر اين بينشي که مي تواند گسترده تر شود حمايت دو سوم مردم را به دست آورَد، آن وقت راه براي اين منظور هموار شود.»

حال بايد پرسيد با گذشت تقريباً چهار دهه آيا اين بينش در ميان مردم ايجاد نشده است؟

آيت ا... محمدحسين حسيني طهراني که در شکل گيري قانون اساسي و پيش نويس آن بر «حاکميت اسلام و محوريت ولايت فقيه» تأکيد و جهت تصويب آن در مجلس خبرگان تلاش نمود در «رساله بديعه» مي آورد: «ما مي گوييم در جامعه زن و مرد وجود دارد. مسلّماً، و نه منحصراً، مرد مي تواند اين سمَت را بپذيرد. براي پذيرش او نه در کتاب منعي هست و نه در سنت. به اين ترتيب قدر مسلّم اين است که مرد مي تواند اين کار را بکند. آنچه در آن سئوال هست اين است که آيا زن مسلمان هم مي تواند رئيس جمهور باشد يا خير؟ چرا اين سئوال وجود دارد؟ در قرآن کريم آيه اي که با صراحت امکان رياست جمهوري يک زن را نفي کند نداريم. به همين دليل برخي از صاحب نظران فقيه در مجلس هم اين مطلب را نمي پذيرفتند. چند روايت داريم که مفاد آنها فرمانروايي و زمامداري را از زن سلب مي کند. منتها اين روايات ضد قرآن نيست تا يکباره در باره آنها تصميم بگيرند و بگويند آنها را کنار بگذاريم. در قرآن اين مسئله نه نفي و نه اثبات مي شود، يعني نه در قرآن آيه اي هست که با صراحت و دلالت کافي بگويد زن نمي تواند زمامدار باشد و نه در قرآن آيه اي هست که با صراحت بگويد زن مي تواند زمامدار باشد.»