انتخاب: بالاخره اتفاق افتاد. صاحبان اصلي جريان راست در حال بازپس گيري هويت واقعي و به دستگيري اردوگاه ضبط شده خود هستند. مصطفي ميرسليم نامزد حزب مؤتلفه که جزو احزاب و گروه هاي اصلي راست است، کانديداي جرياني است که بيش از يک دهه درگير و دار احيا و البته بقاي خود در مقابل گروه هايي بود که جريان اصولگرايي را مصادره و در نگاه مردم بدنام کرده بودند. 

همه چيز از انتخابات رياست جمهوري سال 76 آغاز شد، سالي که ناطق نوري شکست خورد و خاتمي پيروز ميدان شناخته شد. به دنبال آن و بي عملي راستِ سنتي، جرياني که امروز نماد آن جبهه پايداري شناخته مي شود، به طور خزنده وارد ميدان شدند و به تدريج عنان کار را به دست گرفتند. از بي عملي ها و انفعال ها استفاده کردند و جلو آمدند. انتخابات شوراها رسيد و براي نخستين بار مستقيماً به حوزه هاي قدرت ورود کردند و شهرداري تهران را با معرفي احمدي نژاد به دست گرفتند. متعاقباً، در انتخابات رياست جمهوري 84، احمدي نژاد را آوردند و با تدبير آيت ا... مصباح يزدي که در اين سال ها هر بار کانديداي به زعم خود اصلح و به زعم مردم نامناسب براي رياست جمهوري را معرفي مي کند، زير ميز زد و شد آنچه چشم دوختگان به جريان بانفوذ راست مي خواستند. در سال 84، شوراي هماهنگي جريان اصولگرا و ليدر آن روزهاي آن، که حجت الاسلام والمسلمين ناطق نوري بود، تصميم به حمايت از علي لاريجاني که تازه دوره اش در صداوسيما به پايان رسيده بود، گرفت. در اين ميان اما، محمود احمدي نژاد که کانديداي «اصلح» آيت ا... مصباح شناخته مي شد، به آنچه بر آن توافق شده بود، عمل نکرد و راه خود را پيگيري کرد. شوراي هماهنگي از هم پاشيد؛ ناطق و جمعي از اصولگرايان دلگير و دلخور از اوضاع، گوشه گير شدند و از عرصه کناره گرفتند.

محمدباقر قاليباف و محسن رضايي که اين روزها به نقاط مشترکي ظاهراً رسيده اند، نيز راه احمدي نژاد را در آن ايام پي گرفتند. نتيجه شد آنچه دلسوزان نگرانش بودند؛ محمود احمدي نژاد کانديداي آيت ا... مصباح يزدي و جبهه پايداري دست در دست هم قدرت اجرايي را در کشور پس از سال ها به دست گرفتند.

در هشت سالِ محمود احمدي نژاد، عليرغم تمامي اشتباهات و اقداماتي که به قيمت ضربه به آبرو، حيثيت و اعتبار بين المللي ايران وارد شد، همچنان از او حمايت کردند و کلامي به اعتراض بر زبان نياوردند و مردم از آنان جز تمجيد احمدي نژاد به عنوان فردي «الهي» نشنيدند. در انتخابات 92 نيز کانديداي خود را معرفي کردند و امروز نيز کانديداي خود را دارند. اما خوشبختانه امروز شرايط تغيير کرده است؛ راستِ ريشه دار که برخلاف مدعيان امروز جريان اصولگرايي سابقه ديرين در مبارزات قبل از انقلاب دارند، دارد خود را پيدا مي کند. اما راستِ ريشه دار کيست؟ راستِ ريشه دار ناطق نوري است، راستِ ريشه دار علي لاريجاني است، راست ريشه دار مصطفي ميرسليم با قدري تفاوت هاي فکري هم هست. اينها نماد واقعي جريان راست هستند؛ جرياني که امروز متأسفانه مترادف با تندروي شده است و در دهه اخير تن به رهبري گروهي داده بودند که جريان آنها را به مصادره برده بود. اما اين روزها ميرسليم هر چند ممکن است رأي زيادي نداشته باشد، مي تواند آغازگر اتفاقي بزرگ باشد؛ بازگشت جريان راست به اصل خود. هر چند برخي از تشکل هاي مهم در قم همچنان تحت تسلط جريان پايداري هستند و بيانيه هاي هفته گذشته شان مؤيد اين موضوع است. در هر صورت، اين پديده مبارک و ميموني است و بايد قدر چنين اتفاقي را بدانيم؛ اتفاقي که مي تواند مرز جريان راستِ اصيل را با تندروهايي که برچسب راست و اصولگرايي بر خود زده اند و هر چيزي غير از آن هستند را مشخص کند.حال بايد منتظر ماند و ديد که کانديداتوري ميرسليم که فاصله سابقه اجرايي اش با دو کانديداي «جمنا» نجومي است، و «نه» بزرگ او و مؤتلفه و راست سنتي به جرياني که «جمنا» و ... را نمايندگي مي کند، مي تواند نويد بخش بازگشت اردوگاه جريان راست به صاحبان اصلي آن باشد؟