محمدرضا عطریانفر درباره دلایل شکست قالیباف در انتخابات حرف هایی دارد که در گفتگو با پایگاه اطلاع رسانی انتخاب به تفصیل در مورد آن سخن گفته است. این بخش از گفتگوی تفصیلی انتخاب با عضو ارشد حزب کارگزاران را در ادامه می خوانید:

آقای قالیباف از اول که آمد تا آخر که رفت خیلی انتحاری به خط زد. آقای قالیباف را چطور تحلیل می کنید؟

برادرمان آقای قالیباف واقعاً یک شخصیت سیاسی نیست. یک سیاستمرد و سیاستمدار نیست. چرا نیست؟ به دلیل همین عملکرد توهم آمیز وپر از خطا، آدم به این واقعیت تلخ می رسد که این بنده خدا در قضیه انتخابات بازی خورده است. بالاخره وقتی کسی دوبار در یک رقابت و آزمون سیاسی شکست می خورد، پیامش این است که ظرفیت رأی او همینقدر و حداکثر پنج میلیون است. به چه دلیل خود را دوباره به افکار عمومی ارائه می کنی که مجدداً دچار آسیب شوی؟ این حداقل اولین خبط سیاسی آقای قالیباف است. من پیش تر گفته بودم آقای قالیباف علی القاعده خودش نباید بیاید و اندک عقل سیاسی حکم می کند که وی از حضور سه باره پرهیز کند. به هر حال آقای قالیباف رزمنده قابل احترامی است. اینها آدم هایی بودند که در دفاع از این سرزمین زحمت کشیدند اما وقتی در این دست انداز سیاسی می افتند، چهره مثبت گذشته شان را هم مخدوش می کنند. پیش بینی ما این بود که آقای قالیباف نمی آید اما ایشان به سادگی بازی جریان اصولگرا را خورد.

یعنی از اول هم او را بازی دادند؟

ابتدا قصدشان بازی نبود ولی بعد وی رابازی دادند. تحلیل من این است آقای قالیباف با توجه به دوبار شکستی که در گذشته خورده بود، به هیچ عنوان زیر بار نمی رفت بیاید اما آنها یک مقدار در باغ سبز نشان دادند. وی از این فرش قرمز پهن کردن ها خوشش آمد. پیامش به حضرات اصولگرا این بود به شرطی می‌آیم که هیچکس جز من درصحنه نباشد. اینها هم در ابتدا با همین جهت گیری بازی دموکراسی «جمنا» را شروع کردند. ده نفر را گزینش کرده و در میانشان پنج نفر و بعد سه نفر تا بعد به قالیباف برسد. از قبل هم بنا بود قالیباف گزینه آخر باشد. در ذاکره اولیه و حافظه قبلی اینطور بود اما خودِ کسانی که به عنوان عناصر ده گانه و پنج گانه مطرح بودند در این قضیه توجیه نشده بودند،که حضورشان طریقیت دارد نه موضوعیت. به آنها نگفته بودند که موضوع بازی، آقای قالیباف است نه آنها. فکر می کردند واقعاً دموکراسی است. آقای ضرغامی در این قضیه وارد شد و دید که بازی است، رفت بیرون.‌‌ آقای جلیلی هم همینطور، آقای فتاح مطرح بود ولی از ابتدا گارد گرفت. آقای حاجی بابایی احساس جدیت کرد ولی بعد دید جایگاهش بالا وپایین می شود. اگر آنها را از ابتدا توجیه کرده بودند چه بسا به نفعشان بود اما توجیه نشده بودند. در دقیقه 90 محمدرضا باهنر هوشمندانه از کنار این جمع کناره گیری کرد. طوری که هیچکس هم نفهمید که نه مخالفت کند و نه حضور پیدا کندکه بگوید من پشتیبانم بلکه هوشمندانه خودش را کنار کشید و آخرین هم خود گروه جامعه روحانیت مبارز بود. جامعه روحانیت احساس کرد آن برنامه ای که هدفگیری کرده بود این نیست. آن وحدتی که تبلیغ می کردند هم شکل نگرفت. آنها یک حرکت جدایی طلبانه ای را شروع و آقای رئیسی را وارد کردند. کسی که در برنامه اولیه نبود. ایشان را وارد کردند و مجبور شدند در حق آقای قالیباف کم لطفی و اجحاف کنند و علی رغم صداقت اولیه که با آقای قالیباف در میان گذاشته بودند،‌ از آن عدول کردند. در این رابطه آقای قالیباف دچار ناراحتی شد. بخشی از عصبانیت آقای قالیباف ناشی از همین رفتار بود. آقای قالیباف اساساً آدم تندمزاجی نیست و من برایشان احترام قائلم ولی واقعاً برخلاف چهره گذشته اش ظاهر شد.

یعنی بیشتر عصبانیتش از اصولگراها بود؟

عصبانیتی که دیدید، 70 درصدش ناشی از دغدغه و ناراحتی از دست دوستان بود و 30 درصد هم می خواست خودی نشان دهد و با آقای روحانی رقابت کند. آقای قالیباف آدم بی ادبی نیست ولی خیلی بی ادبی کرد. آدم خلافگویی نبوده ولی خیلی خلافگویی کرد. آدم شانتاژگری نبود ولی خیلی شانتاژ کرد. آدمی نبود که بازی دیگران را بخورد ولی بازی دیگران را خورد. ایشان 24 بار در طول سه تا مناظره صحبت کرد و در همه این 24 بار که هرنامزدی صحبت کرد ترفند «4 درصد و 96 درصد» ساختگی خودش را مطرح کرد. کسی به او گفته بود این بازی 1 درصد و 99 درصد دوره «باراک اوباما» را شعار کن، می گیرد! درحالی که نباید بازی می خورد. مگر هر چیزی در دنیای غرب شکل می گیرد-که آنهم جعلی بود- اینجا کاربرد دارد؟!

آیا نمی خواست این کار را بکند که کاندیدای اصلی اصولگرا جلوه داده شود؟

می خواست به جریان خودی پیام دهد شما که یک رقیب در درون جریان اصولگرایی برای من می تراشید،‌ من بهتر از او برای شما هستم. اول اینکه خوب می توانم با رقیب دوئل کنم درحالی که آقای رئیسی نمی تواند. دوم اینکه تأثیر آن را در جامعه ببینید که در نظرسنجی ها بالاتر از رئیسی می نشینم. سوم اینکه شما در حق من ظلم کردید که ایشان را شریک کردید. لذا در همین مرحله تصمیم بگیرید که ایشان به نفع من کناره گیری کند. تحلیلم این است که رفتار ایشان ناشی از چنین پیش درآمد ذهنی و فکری بود که پشت ذهن خود داشت که شاید چیزی برایش حاصل شود. این گرفتاری را در تحلیل ها وتهاجمات آقای قالیباف به راحتی می دیدیم.