پاییز سال 92 دختر 15ساله ای به نام «فرناز» همراه مادرش به پلیس آگاهی تهران رفت و از دو پسر شیطان صفت که وی را ربوده و آزار داده بودند شکایت کرد. دختر پریشان احوال گفت: «می خواستم با تاکسی به خانه مادربزرگم بروم اما چون تاکسی در خیابان کم بود در اتوبان یاسینی، زیر پل خاقانی سوار پراید سفیدی شدم که دو سرنشین داشت. راننده اما پس از طی کردن مسیری به بیراهه زد. وقتی اعتراض کردم راننده و سرنشین دیگر مرا با چاقو تهدید به مرگ کردند. آنها مرا به جاده قم بردند و بدون توجه به التماس هایم مرا آزار دادند اما موقع پیاده شدن از ماشین توانستم پلاک خودرو را به خاطر بسپارم.»

در حالی که پزشکی قانونی ادعای دختر نوجوان را تأیید کرده بود پلیس به ردیابی پراید سفید پرداخت و راننده آن به نام «پرویز» را دستگیر کرد. پسر جوان به ربودن و آزار فرناز با همدستی دوستش «کیوان» اعتراف کرد. تلاش اما برای دستگیری کیوان نتیجه نداد و ردی از وی به دست نیامد. به این ترتیب پرویز در شعبه 75 دادگاه کیفری سابق استان تهران پای میز محاکمه ایستاد و به اعدام محکوم شد.

در حالی که حکم اعدام وی پاییز سال 95 اجرا شده بود و تلاش پلیس همچنان برای به دست آوردن ردی از متهم فراری این پرونده ادامه داشت پلیس دریافت کیوان به اتهام سرقت بازداشت شده است. وی به دادگاه منتقل شد اما خودش را بی گناه خواند و ادعا کرد هرگز دختری را آزار نداده است. اما وقتی دختر نوجوان در مواجهه حضوری در پلیس آگاهی کیوان را از میان چهار متهم دیگر به عنوان سرنشین پراید سفید شناسایی کرد، وی لب به اعتراف گشود.

کیوان در شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی بابایی و با حضور یک مستشار غیرعلنی و پشت درهای بسته محاکمه شد. قضات دادگاه در پایان جلسه حکم اعدام وی را صادر کردند.