پسري جوان که در بلوار شاهنامه خواهر و شوهر جوان او را به طرزي خشن و بي‌رحمانه با ضربات چاقو به قتل رسانده بود، پس از پيگيري‌هاي قضائي، با رضايت اولياي دم، از قصاص رهايي يافت.

پرونده اين جنايت با صداي گريه‌هاي پسري جوان در يکي از کوچه‌هاي انتهايي بلوار شاهنامه آغاز شد و فريادهايي دلخراش، همچون ناقوسي شوم، خبر از رسيدن صبح‌ سومين روز مهر مي‌داد که همسايه‌ها در پي آن، با پاي برهنه، به کوچه ريختند. آنها «سعيد»، پسر يکي از همسايه‌ها، را ديدند که خود را به در و ديوار مي‌کوبيد و مدام فرياد مي‌زد: «کشتند! کشتند! به دادمان برسيد!» همين چند کلمه که هي از سر گرفته مي‌شد کافي بود تا همسايه‌ها به داخل خانه‌اي که سعيد و مادرش به‌‌تنهايي در آن ساکن بودند سرک بکشند و با اجساد غرق خون دو نفر در وسط پذيرايي اين منزل مواجه شوند.

مأموران پاسگاه فردوسي اولين نيروهايي بودند که به صحنه رسيدند و پس از کشف دو پيکر غرق خون، که ساعتي از مرگ آنها مي‌گذشت، اين جنايت را به بازپرس جنايي دادسراي عمومي و انقلاب مشهد اعلام کردند.

با حضور قاضي ميرزايي در محل، بلافاصله جستجوها براي شناختن قاتل و همچنين علت اين جنايت آغاز شد. بازپرس جنايي سراغ خانواده مقتولان را گرفت و يکي از همسايه‌ها اعلام کرد که افراد کشته‌شده زن و شوهر بوده‌ و به‌تازگي با يکديگر ازدواج کرده‌ بوده‌اند.

بررسي‌ها نشان داد سعيد، برادر مقتول، اولين فردي بوده که اجساد را کشف کرده و به علت وضعيت روحي و رواني ناشي از شوک اين جنايت، به درمانگاه رفته است.

اولين فردي که سوء‌ظن مأموران را برانگيخت داماد سابق اين خانواده بود اما بررسي‌ها نشان داد اين فرد هنگام رخداد اين جنايت، در يک کمپ ترک اعتياد بستري بوده است.

هنگامي که مأموران به دنبال داماد سابق خانواده بودند، با بهتر شدن وضعيت روحي مادر خانواده، که هنگام بروز حادثه سر کار بود، از او بازجويي شد. او اعلام کرد: «"منيژه" و همسرش، "بهرام"، تازه ازدواج کرده‌ بودند و از زمان ازدواج، در منزل پدر بهرام، که سبزواري هستند، زندگي مي‌کردند. حدود يک ماه پيش بود که به مشهد آمدند و قرار بود صبح امروز به سبزوار برگردند. من ساعت 6 صبح سر کار رفتم که يک ساعت بعد، داماد بزرگم زنگ زد و گفت که حال منيژه خوب نيست و خودم را به خانه برسانم.»

نزديک ظهر، سعيد را به دادسرا فراخواندند. او در بازجويي‌ها اعلام کرد: «صبح زود بود. به پمب‌بنزين رفتم تا بنزين بزنم و بعد هم خواهر و دامادمان را خودم به سبزوار ببرم اما وقتي برگشتم، ديدم خانه غرق در خون است و کسي در اين فاصله خواهرم و همسرش را کشته است.»

اين اظهارات در حالي بود که دستان لرزان و لکنت‌ زبان سعيد، که 25 بهار از عمرش مي‌گذشت، راز شوم او را برملا کرد. او در بازجويي‌هاي تخصصي به ضد‌ونقيض‌گويي افتاد و اين تناقض‌ها چنان به دست و پايش پيچيد که اعتراف کرد خودش آنها را کشته است.

اين پسر جوان که متولد 1371 است و به گفته خودش تا پنجم ابتدايي بيشتر درس نخوانده است اظهار داشت: «خواهرم با رفتارش آبروي ما را در محل برده بود. او تابه حال دوبار از خانه فرار کرده و دوبار هم طلاق گرفته است. ديگر نمي‌توانستيم بخاطر کارهايش پيش همسايه‌ها و فاميل سرمان را بلند کنيم تا اينکه چند ماه قبل با بهرام (مقتول) به سبزوار فرار کرد و بعد ازدواج کردند. آنها20‌ روز پيش به مشهد آمدند و من نقشه قتل آنها را کشيدم. صبح، وقتي مادرم سر کار رفت، اول با چوب‌دستي يک ضربه به سر بهرام زدم و يک ضربه هم به سر خواهرم. بعد هم با چاقو و ضربات چوب، آنها را کشتم.‌ بعد، براي صحنه‌سازي، اجساد را کمي جابه‌جا کردم و متکا را روي صورتشان گذاشتم و سوار ماشينم شدم و به پمپ بنزين رفتم و بعد از بنزين زدن، به خانه برگشتم و رفتم درون خانه و سر و صدا کردم و از همسايه‌ها کمک خواستم.»

پس از تکميل پرونده، بررسي آن براي صدور کيفرخواست بر‌عهده قاضي صفري، داديار شعبه اظهار‌نظر دادسراي عمومي و انقلاب ناحيه2 مشهد، قرار گرفت.

اين فرد به ارتکاب دو فقره قتل عمدي از طريق ايراد جراحات متعدد با چاقو و چوب در ماه حرام متهم بود و نتيجه تست رواني حاکي از آن بود که او هنگام ارتکاب اين جنايت به عمل خود کاملاً آگاه و هوشيار بوده است. قاضي صفري بررسي‌ پرونده را در حالي آغاز کرد که تمام اولياي دم با حضور در دادسرا از قصاص متهم گذشتند. قاضي صفري پس از تنظيم کيفرخواست براي اين متهم گفت: «با توجه به اعلام رضايت کليه اولياي دم مقتولان، قصاص مرتکب منتفي شده ولي از لحاظ جنبه عمومي جرائم ارتکابي و اينکه اعمال متهم وصف تعدد جرم پيدا کرده است، مستند به مواد 614 و 612 قانون تعزيرات، حداقل ده سال حبس در انتظار متهم خواهد بود.»