نصف جهان: امير قلعه‌نويي بعد از قهرماني در ليگ دوازدهم با استقلال دو فصل پي در پي با اين تيم ناکام بود و برخلاف تمايلاتش ناچار به ترک اردوگاه آبي شد. امير در آن ايام و بعد از قهرماني باشکوه با استقلال شايد تصور مي‌کرد ده سال سکان هدايت تيم محبوبش را برعهده خواهد گرفت اما حاشيه‌ها و تصميم‌هاي بعضاً غلط در حوزه‌هاي فني و غيرفني موجب شد استقلال را ترک کند. گرچه نبايد اشتباه‌هاي مديريتي آن زمان را هم در وضعيتي که براي موفق‌ترين سرمربي ليگ برتر به وجود آمده بود، بي اثر دانست.

بعد از آن جدايي ناميمون، قلعه نويي در زمان اندکي روي نيمکت ملوان نشست. شايد انزلي مي‌توانست ميعادگاه دوباره اش باشد اما تجربه کار در ملوان کوتاه بود. امير حتي به هفته پنجم هم نرسيد. جدايي قلعه نويي از انزلي بر وجهه قهرماني اش خدشه وارد کرده بود و شايد همين باعث شد تا اندک زماني خانه نشيني را به ادامه فعاليت ترجيح دهد. قلعه نويي در روزهاي سکوت در پي اتخاذ تصميم درست تري بود تا تجربه ملوان دوباره تکرار نشود.

خانه نشيني البته چندان هم رهاورد تلخي برايش به همراه نداشت. عقبه پررنگ و آن قهرماني هاي پي در پي با استقلال و سپاهان باعث شد تا مديران باشگاه تراکتورسازي دوباره سراغش را بگيرند و امير هم دوباره راه تبريز را در پيش بگيرد. انتخاب تبريز تلفيقي از احساس و منطق بود اما تراکتور نيز باعث نشد تا او سکوي قهرماني ليگ برتر و حتي جام حذفي را دوباره زير پا احساس کند. دستاوردي که بارها تجربه اش کرده بود. امير در تراکتورسازي ثبات نسبي ايجاد کرد اما سرنوشتش با اين تيم هم به جدايي کشيد و او از تيم ديگر ديار زنده رود سر در آورد. همکاري با سعيد آذري، مديري که قلعه نويي را همواره در آمالش مي‌ديد البته براي آذري دستاورد آنچناني به همراه نداشت و تنها کسب سهميه بود که ذوب آهن را بار ديگر به آسيا رساند اما سبک و سياقي که در آن دوران ذوب آهن با مربيگري امير قلعه نويي به پا کرد موجب شد مديران سپاهان دوباره به ياد او بيافتند.

امير قلعه نويي به جايي بازمي‌گشت که دوران باشکوهي را با آن تيم تجربه کرده بود. سپاهان حدفاصل ليگ دهم تا يازدهم با امير يکي از بهترين سپاهان هاي تاريخ بود. با بازيکناني همچون توره، سيد جلال، رحمتي، جانواريو و خيلي هاي ديگر. آن سپاهان به گفته امير که بارها تکرارش کرد، اگر حفظ مي‌شد شايد مي‌توانست رؤياي قهرماني‌اش در آسيا را با حقيقت پيوند زند اما سياستگذاري هاي نه چندان آينده نگرانه موجب از هم پاشيدگي سپاهان در مهمترين دوران شد و امير اين تيم را در بد زماني ترک کرد تا اصفهان نيز از صعود دوباره به فينال ليگ قهرمانان آسيا و حتي قهرماني محروم بماند.

قلعه نويي حالا دوباره به سپاهان بازگشته است. درست مانند تراکتورسازي و درست مانند بازگشت هايش به استقلال. اين بازگشت اما با بازگشت او به تراکتورسازي مي‌‌تواند متفاوت باشد. قلعه نويي ليگ را با سپاهان ليگ هجدهم بسيار اميدوار کننده آغاز کرد و نيم فصل آن را با قهرماني به پايان برد. تيمي با خط آتشي رعب آور. با بازيکناني که مي‌توانند تيفوسي هاي اصفهان را به ياد دوران با شکوه قهرماني هاي پي در پي در ليگ بياندازند.

قلعه نويي اما يک چيز را خوب مي‌داند. اين آخرين فرصت است. آخرين فرصت براي اينکه او دوباره طعم شيرين قهرماني در ليگ را بچشد. مجالي براي نشستن روي صندلي پادشاهي ليگ و اينکه او را از 5 ستاره بودن به 6 ستاره بودن بدل سازد. در اين راه البته پرسپوليسي که در نيم فصل دوم حسابي تقويت مي شود مي تواند يکي از موانع بزرگ او باشد. او اگر مي خواهد همچنان نشان دهد که مربي بزرگي است بايد مانع هت تريک قهرماني برانکو شود تا قدرتش را دوباره به همه فوتبال ايران نشان دهد.