نصف جهان: يکي از موضوعات مورد توجه در حوزه آب، بحث آب مجازي است که چندان مورد توجه قرار نمي‌گيرد و اين در حالي است که طبق گفته‌هاي وزير نيرو، در حال حاضر در ايران، واردات آب مجازي حدود 40 ميليارد مترمکعب و صادرات آن، حدود هفت ميليارد مترمکعب تخمين زده مي‌شود.

آب مجازي، به آبي گفته مي‌شود که در روند توليد فرايند کالاها و محصولات به‌ کار برده شود اما به دليل اينکه اين آب استفاده‌شده، در محصول نهايي ديده نمي‌شود، به آن مجازي يا آب پنهاني مي‌گويند؛ اين آب حتي در محصولات مصنوعي و يا تهيه خوراکي‌هايي همچون بيسکويت و شکلات نيز نهفته است چراکه براي توليد آرد گندم بيسکويت هم «آب» مصرف ‌شده و يا حتي زماني که يک بطري آب‌ معدني مي‌خريم، تصورمان اين است که فقط آب داخل بطري، آب است، در حالي ‌که براي توليد خود بطري نيز آب مصرف ‌شده است. به‌عنوان‌ مثال براي توليد يک‌ تخم‌مرغ 135 ليتر آب و براي تهيه يک کاغذA4 حدود 10 ليتر آب مصرف مي‌شود، در حالي‌ که وزن کاغذ پنج گرم هم نيست. همچنين براي توليد يک خودروي معمولي که يک‌تن وزن دارد، حدود 400 هزار ليتر آب مصرف مي‌شود.

ايران سالانه ميليون‌ها تن محصول کشاورزي کم‌ارزش و آب‌بر مانند هندوانه، گوجه فرنگي، سيب زميني و پياز را به کشورهاي ديگر صادر مي‌کند در حالي که چندان ارزآوري براي کشور نداشته‌اند اما ارزش واقعي آب صرف شده براي آنها، بسيار بيشتر از قيمت صادراتي آنهاست. اين همان صادرات آب مجازي بوده که به تأکيد کارشناسان، در شرايط کنوني محدوديت‌ها و بحران آب ايران، اصلاً به صلاح نيست.