تعطیلی کشور «باید» تا پایان فروردین ادامه یابد
کد خبر: ۱۶۴۲۸۱
تاریخ انتشار: ۰۹ فروردين ۱۳۹۹ - ۱۰:۳۴

ایرج ناظمی: وضعیت فوق العاده آرام آرام بر کشور حاکم می شود. بانک ها و ادارات و اصناف و مجتمع های تجاری تعطیل شده اند. حضور در پارکها و مجامع عمومی ممنوع است و از مسافرت های بین شهری جلوگیری می شود. مشاغل غیر ضروری از چرخه تعاملات اقتصادی حذف، چراغ ناوگان عمومی خاموش و برگزاری مجالس ختم و شادی مجاز نیست. مجموعه این قواعد و برنامه ها به این معناست که کشور برای مقابله با کرونا تحت عنوان اجرای طرح «فاصله‌گذاری اجتماعی»، قرنطینه شده است.

اینکه چرا مسئولین ما تا این حد دیر به فکر اقدامات مذکور افتاده اند و چرا همچنان در استفاده از لفظ «قرنطینه» خجالت می کشند، موضوع بحث نیست و خود مجال دیگری را طلب می کند. بلکه انگیزه نگارش این سطور، در شیوه گذر از گذار جاری است.

در روز چهارشنبه گذشته که آمار افزایش کرونا در ایران سر به آسمان کشید، گویی زنگ خطری بود که تازه صدای آن به گوش برخی رسید تا بعد از گذشت یک ماه به فکر ایجاد دوره «سخت گیری» برای کنترل ویروس وحشی «کووید 19» بیافتند. حال آن که بسیاری از صاحبنظران از مدتها پیش، خواستار چنین رویکردی بودند تا شیوه های امتحان پس داده در سراسر دنیا به مدد مردم ایران بیاید.

شاید آنان که به شیوه مدیریت دستوری عادت کرده اند، توقع داشتند تا ویروس مهاجم نیز از مصوبات جلسات آنان ترسیده و بار عزیمت ببندد. غافل از آن که دایره تهاجمش را گسترش داد تا بخش عمده ای از کشور را با آمار رو به رشد خود مواجه نموده و چنین عیان کند که عادتش با «به فرموده» ها عجین نبوده و مبارز طلب می کند.

آمار شیوع کرونا که بالا رفت، ناقوس وضعیت اضطراری به صدا در آمد و دقیقا واهمه موجود در همین رویکرد آماری است.

اتخاذ تصمیم بر اساس آمار و عدد و رقم، کاری به شدت صحیح و منطقی است؛ منوط به آن که تحلیل درستی هم از فراز و فرود آن وجود داشته باشد.

قاعدتا افزایش تعداد مبتلایان به کرونا، برقراری قرنطینه یا همان فاصله گذاری اجتماعی را طلب می کرد ولی اشکال کار در آن است که این تصمیم بر اساس آمار اعلام شده در ایام نوروز به مرحله اجرا رسید.

ظاهرا وزارت بهداشت و درمان برای تعیین آمار خود پروتکل خاصی دارد و بر اساس آن، افرادی که نشانه های اندکی از بیماری را مشاهده نموده و به قرنطینه خانگی رفته اند یا تحت نظارت درمانگاهی قرار دارند را به حساب نیاورده و صرفا افرادی را مبتلا به کرونا محسوب می کند که در بیمارستان بستری شده و آزمایشات پزشکی و بالینی آنها مثبت باشد.

از سوی دیگر و مطابق با آن چه که طی یک ماه گذشته به صورت مستمر و مکرر تکرار می شود، این بیماری بین 5 تا 12 روز دوران نهفتگی دارد و برای برخی نیز بدون آن که حتی علائم خاصی داشته باشند، این مدت تا حدودی بیشتر است.

پس در نتیجه آماری که در هفته اول فروردین ماه مبنای تصمیم قرار گرفته است، قاعدتا مربوط به افرادی است که در ایام پایانی سال گذشته به کرونا مبتلا شده اند.

تساهل آن ایام باعث گردید تا جمع کثیری از هموطنان ما به کرونا گرفتار شوند ولی چون در دوره ابتدایی بروز بیماری بودند، به شمار نیامدند و بعد از آن که در هفته اول فروردین، راهی بیمارستان و تخت بستری شدند، در شمارش روزانه گنجانده شده و آمار مربوطه فوران کرد.

اما با شروع تعطیلات نوروزی که سطح تعاملات اجتماعی به طور طبیعی به پایین ترین سطح ممکن کاهش یافت و تصمیمات پیشگیرانه دولتی نیز با آن همراه شده و از حالت تشویقی به شکل ایجابی و قهری تغییر هویت پیدا کرد، قاعدتا باید با کاهش چشمگیر ابتلا به «کووید 19» مواجه شده باشیم که البته در چند روز آینده و به صورت تقریبی بین دهم تا بیستم فروردین ماه در آمار روزانه وزارت ذیربط ثبت و هویدا خواهد شد.

دقیقا نگرانی و هراس از همین نقطه باید آغاز شود. چرا که اگر مسئولین تصمیم گیر در حوزه مقابله با کرونا، سختگیری های لازم برای این بیماری را بر اساس آمار و ارقامی ابلاغ و اجرا کردند که در واقع مربوط به تاثیرگذاری این ویروس در نیمه دوم اسفند بوده، حال اگر باز هم بخواهند بر اساس کاهش تعداد بیمارانی که «در اصل» مربوط به دهه اول فروردین است و آمار نزولی آن در دهه  دوم فروردین مشخص می شود، تصمیم گیری کرده و قانون و قواعد قرنطینه را ملغی نمایند، ممکن است وضعیت تثبیت شده احتمالی را به عقب رانده و باعث گسترش مجدد این بیماری شوند.

وقتی در نظر داشته باشیم که آمار سر به فلک کشیده ایام جاری مربوط به مبتلا شدن افراد در نیمه پایانی اسفند بوده و کاهش قابل توجه همین آمار در ایام منتهی به 15 تا 20 فروردین، به خود قرنطینه سازی مردم و همچنین تعیین قواعد ایجابی دولت مربوط می شود، در نتیجه باید در تاریخ مذکور تصمیمات مورد نظر به گونه ای باشد که باعث عقبگرد به دوره نهفته پایان اسفند نشده و بروز موج دوم بیماری را شاهد نباشیم. چه بسا اشتباه در تحلیل آمار، خود تهدیدی به شمار می رود که ممکن است عواقب سنگینی به همراه داشته باشد.

با این توصیف و با اتخاذ رویکرد واقع بینانه، شاید یکی از بهترین تصمیمات در چرخه مدیریت کشور در فرآیند مبارزه با اپیدمی جاری، همانا تمدید شرایط قرنطینه و تداوم اجرای طرح فاصله‌گذاری اجتماعی تا پایان فروردین ماه سال جاری و در تمام استان های کشور است.

در غیر این صورت و با خطای محاسباتی در «تحلیل واقع گرایانه» از آمار مبتلایان به کرونا، طغیان مجدد «کووید 19» در هر لحظه و از وجود تنها یک بیمار ناشناخته دور از ذهن نیست.

 

 

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
شماره پیامک:۳۰۰۰۷۶۴۲ شماره تلگرام:۰۹۱۳۲۰۰۸۶۴۰
پربیننده ترین
ویدئو
آخرین اخبار
پرطرفدارها