نصف جهان: تعطيلي بيش از 100 روزه مسابقات ليگ برتر و تصميم گيري در خصوص 9 هفته باقي مانده از رقابت‌ها در چند هفته اخير تبديل به يک معضل جدي براي مسئولان فدراسيون فوتبال و سازمان ليگ شده بود و در نهايت تاريخ شروع تمرينات گروهي و ادامه مسابقات اعلام شد که اعتراضات زيادي به همراه داشت و در اين ميان مثبت بودن تست کروناي چند بازيکن و عوامل تيم‌ها باعث شد اعتراض‌ها شدت بيشتري گرفته و لحن و ادبيات متفاوتي پيدا کند. در همين راستا دو روز پيش 4 باشگاه خصوصي ليگ برتر يعني تراکتور، ماشين سازي، شهر خودرو و نساجي با انتشار نامه‌اي مشترک خطاب به وزير ورزش و جوانان، مراتب اعتراض خود نسبت به برگزاري مسابقات در شرايط کنوني را اعلام کرده و عنوان کردند که در اين شرايط حاضر به برگزاري رقابت‌ها نيستند.

سواي درست يا اشتباه بودن تصميم مسئولان فدراسيون فوتبال مبني بر ادامه مسابقات در شرايط کنوني و ميزان محق بودن باشگاه‌هاي معترض قصد داريم بررسي کنيم که عواقب تصميم اين 4 باشگاه چه خواهد بود و قانون در مورد آن چه مي‌گويد.

پيش از اينکه تبعات عدم حضور در مسابقات توسط اين 4 باشگاه را بررسي کنيم قصد داريم به اين موضوع بپردازيم که آيا طبق قانون در هر شرايطي حق با فدراسيون و سازمان ليگ است و اگر تصميم آنها امنيت جاني و سلامت بازيکنان را به خطر انداخته و به عقيده اکثريت جامعه فوتبال تصميمي اشتباه باشد آيا بايد از آن تمکين کرد؟ قانون در اين مورد چه مي‌‌گويد؟

در آئين‌نامه برگزاري مسابقات چنين چيزي پيش بيني نشده است و خود همين قوانين در مورد موارد پيش بيني نشده مي‌گويند که هيات رئيسه، فدراسيون فوتبال و سازمان ليگ بر اساس بررسي شرايط موجود و قوانين بين‌المللي تصميم خواهند گرفت و اين تصميم لازم الاجرا و غير قابل اعتراض است.

مشابه اين تصميم در مورد سوپر جام فصل گذشته گرفته شد که قهرمان ليگ و جام حذفي يک تيم واحد بود و قانون در مورد چنين شرايطي ساکت بود و هيات رئيسه تصميم گرفت که بدون برگزاري مسابقه، قهرماني سوپرجام به قهرمان مشترک ليگ و جام حذفي برسد و اين ماده به آئين نامه اضافه شد. در حال حاضر هم اينطور که از قوانين بر مي‌آيد فدراسيون نسبت به تصميمي که گرفته محق است و جايي براي اعتراض و عدم تمکين وجود ندارد.

با توجه به محتواي نامه 4 باشگاه به وزير ورزش اينطور به نظر مي‌رسد که اين 4 باشگاه اعلام کردند اگر به اعتراضشان رسيدگي نشده و تغييري در برنامه برگزاري مسابقات اعمال نشود، تبعات تصميم خود را به جان خريده و مسابقات را تحريم مي‌کنند چرا که عواقبش هرچه باشد نمي‌ارزد به خاطرش جان بازيکنان و عوامل برگزاري مسابقه را به خطر بياندازند. خب اگر فرض را بر اين بگذاريم که اين يک تهديد صرف نيست و قرار است به آن جامه عمل بپوشانند چه تنبيهاتي انتظارشان را مي‌کشد؟

بر اساس بند 22 آئين نامه انضباطي فدراسيون فوتبال مصوب سال 88، عدم حضور در يک مسابقه منجر به اعلام نتيجه 3 بر صفر بازي مي‌شود و اگر بيش از يک بازي متوالي يا متناوب اين اتفاق بيافتد در صورتي که در نيم فصل نخست باشد با حذف نتايج و حذف تيم از جدول روبرو مي‌شود و اگر در نيم فصل دوم باشد با حفظ نتايج، تيم متخلف از جدول حذف شده و تنبيهاتي برايش در نظر گرفته مي‌شود.

با توجه به آنچه اعلام شده سخت‌ترين تنبيهات مواد 20 و 21 برايش در نظر گرفته مي‌شود که شامل سقوط به دسته پايين‌تر و جرايم مالي سنگين و محروميت اشخاص حقيقي و حقوقي دخيل در تحريم مسابقات و محروميت از امتياز ميزباني و ورود تماشاگران خواهد بود و موارد شديد‌تر شامل سقوط به بيش از يک دسته پايين‌تر و حتي لغو امتياز فعاليت آن باشگاه خواهد بود. با توجه به اينکه سرپيچي از تصميمات فدراسيون فوتبال عواقب شديدي دارد بعيد نيست فدراسيون نشين‌ها براي جلوگيري از تبعات منفي بعدي، شديد‌ترين تنبيهات آئين‌نامه‌اي را براي 4 باشگاه مذکور در صورت اعمال تهديدشان مبني بر تحريم مسابقات را در نظر بگيرند.