پرسپولیس مهیا می‌شود تا فردا در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا به مصاف النصر عربستان برود؛ این باشگاه تنها تیم ایرانی است که توانست خودش را در لیگ قهرمانان نگه دارد و تا نیمه نهایی اش پیش برود؛ فارغ از اینکه پرسپولیس این شانس را دارد تا بار دیگر جواز حضور در فینال لیگ قهرمانان را به دست بیاورد، به نظر می‌رسد تا همینجا هم آن‌ها نشان داده اند بهترین تیم ایران هستند.

البته این موضوع می‌تواند چندان خوشایند هواداران دو باشگاه استقلال و سپاهان نباشد، ولی روی کاغذ و آمار، مشخص است که با توجه به نتایج به دست آمده و البته عدد و رقمی فنی که سرخ‌ها در چندسال اخیر از خودشان به جا گذاشته اند، آن‌ها بهترین تیم ایران بوده اند.

قهرمانی‌های بلامنازع در لیگ برتر

درست است که هواداران استقلال قهرمانی‌های پرسپولیس را زیر سوال می‌برند و آن را به عوامل بیرونی از جمله حمایت وزیر ورزش از این تیم قلمداد می‌کنند، ولی آمار ثبت شده نشان می‌دهد این موضوع بیش از آنکه واقعی باشد، بیشتر یک شبه کری خوانی از سوی هواداران رقیب است. پرسپولیس با ثبت ۴ قهرمانی پیاپی در لیگ برتر، توانسته تعداد قهرمانی هایش در این لیگ را به عدد ۶ برساند و از این حیث پرافتخارترین تیم لیگ برتر است. این نتیجه در حالی رقم خورده که آن‌ها می‌توانستند ۵ سال پیش هم قهرمانی را به دست بیاورند که در آخرین لحظه جام از کف شان رفت و به رتبه دومی بسنده کردند. به غیر از لیگ، کسب سه عنوان برتری در سوپرجام و البته قهرمانی در جام حذفی هم نشان می‌دهد این تیم ثبات لازم برای نتیجه گیری در لیگ‌های مختلف داخلی را داشته است.

پرسپولیس در شرایطی در ۴ فصل اخیر عنوان قهرمانی را به دست آورده که با حفظ تعادل و انسجام تیمی همواره مسیر یکسانی را برای رسیدن به قهرمانی طی کرده و کمتر اسیر نوسان شده است؛ آمار نشان می‌دهد آن‌ها در این مدت به طور میانگین ۶۴ درصد بازیهایشان را برده اند و قریب به ۱۲ درصد بازی‌ها را واگذار کرده اند. این موضوع را باید کنار این نکته گذاشت که با وجود تغییرات در خط حمله باشگاه و جدایی ستاره‌ای مثل مهدی طارمی، روند رو به رشد خط حمله این باشگاه قطع نشده به گونه‌ای که آن‌ها به طور میانگین در هر بازی نزدیک به ۱.۴ گل زده داشته اند. زدن میانگین بیش از یک گل زده در هر بازی، نشان می‌دهد پرسپولیس آن قدر هم که نتایجش در کسب رسیدن به قهرمانی در لیگ نشان می‌دهد، ناپلئونی برنده نشده است.

همان قدر که خط حمله سرخ‌ها موفق بوده در خط دفاع هم بالانس تیمی به خوبی رعایت شده است، چون مجددا آمار نشان می‌دهد این تیم به طور میانگین کمتر از یک گل از هر دو بازی خورده است! به نظر می‌رسد با کنار هم چیدن همین فاکتورها، ثبات در نتیجه گیری، مهمترین عامل پرسپولیس در راه رسیدن به موفقیت در ایران بوده است.

ثبات تیمی و مدیریتی؟

یکی از مسائلی که باعث شده همواره هوادران رقیب روی آن دست بگذارند و بگویند پرسپولیس از حمایت بیرونی بهره می‌برد، ثبات در ترکیب بازیکنان و مدیریت این باشگاه است؛ به عنوان مثال هواداران استقلال اعتقاد دارند وزارت ورزش با تغییرات پی در پی مدیریت باشگاه، کاری می‌کند تا شاکله مدیریتی به هم بخورد ودر نتیجه استقلال ثبات لازم را نداشته باشد. این موضوع در حالی از سوی هواداران رقیب عنوان می‌شود که پرسپولیس هم ثبات مدیریتی نداشته است! شاید عجیب باشد، ولی سرخ‌های تهرانی در ۴ فصل اخیر ۵ بار مدیرعامل عوض کرده اند، ولی این تغییرات تاثیری در نتیجه‌های مثبت این تیم نداشته است.

نکته مهم در پرسپولیس حفظ شاکله اصلی بازیکنان بود که تقریبا تا همین چندماه اخیر یکدست مانده بود؛ آن‌ها یک فصل را با پنجره بسته سپری کردند و بعدهم بازیکنان را راضی به تمدید قرارداد کردند. دروازه بان خوب، زوج خط دفاعی و ترکیب مناسب در خط حمله، برگ برنده پرسپولیس در فصول اخیر به شمار می‌رفت. این اتفاق در شرایطی رخ داد که اردوگاه رقیب، نتوانسته بود شاکله اصلی را حفظ کند. امسال، اما شرایط کاملا متفاو است، چون با جدایی ستاره‌های مهم باشگاه، از جمله بیرانوند، ترابی و علیپور، پرسپولیس دست به تغییرات گسترده زده و دست کم ۵ بازیکن تازه وارد را به ترکیب وارده کرده است. عجیب آنکه با وجود چنین تغییرات گسترده ای، این تیم مجددا در حال نتیجه گیری است و به نظر می‌رسد رفتن ستاره‌های اصلی که همگی از ستون‌های موفقیت پرسپولیس بوده اند، خللی در روند کار ایجاد نکرده است.

به این موارد باید تغییرات در کادرفنی را هم اضافه کرد؛ اگرچه پرسپولیس ۴ سال درخشان با برانکو را پشت سر گذاشت، ولی ثبات نیمکت هم به هم ریخت و ابتدا گابریل کالدرون و سپس یحیی گل محمدی سکان هدایت باشگاه را به دست گرفتند. نکته مهم اینکه با وجود چنین تغییراتی باز پرسپولیس ترک عادت نکرد و به صدرنشینی اش در لیگ ادامه داد.

خلاصه این دو بخش را می‌توان اینطور خلاصه کرد که با وجود تغییرات پی در پی مدیریت و البته تعویض شدن سرمربی، پرسپولیس روحیه برتری جویی اش را از دست نداد و با همان فرمول جنگنده در دفاع و فرصت طلب در خط حمله، به موفقیت هایش ادامه داده است.

درخشان در آسیا

یکی دیگر از کری خوانی‌های سنگینی که هواداران استقلال برای پرسپولیسی‌ها دارند این است که چطور در ایران این تیم قهرمان می‌شود، ولی در آسیا به موفقیتی نمی‌رسد؟ به عقیده آن‌ها در ایران حمایت «بابا مسعود» (واژه‌ای که اشاره به حمایت‌های مسعود سلطانی فر از پرسپولیس دارد و از سوی استقلالی‌ها مطرح می‌شود) شامل حال این تیم شده و در آسیا خبری از چنین حمایتی نیست. فارغ از درستی یا نادرستی این ادعا در مورد لیگ برتر، پرسپولیس نشان داده در آسیا هم بهترین تیم ایرانی بوده است؛ آن‌ها در ۵ سال اخیر برای سومین بار به نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا رسیده اند و حالا این فرصت را دارند تا برای دومین بار در سه سال اخیر طعم حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا را بچشند. از زمانی که رقابت‌های آسیایی تحت عنوان لیگ قهرمانان آسیا در حال برگزاری است هیچ تیم ایرانی چنین کارنامه‌ای نداشته و پرسپولیس در این مدت نشان داده فرمول جنگیدن در لیگ قهرمانان آسیا را هم به دست آورده است؛ فرمولی که ابتدا با یک مربی کروات به بار نشست و حالا با تغییرات گسترده، با یک مربی ایرانی هم در حال رقم خوردن است.

نکته درخور توجه اینکه در آسیا هم پرسپولیس با وجود تغییرات ۵۰ درصدی اش در ترکیب دوباره همان فرمول همیشگی سختکوش در دفاع و فرصت طلب در خط حمله را رعایت کرده تا مجددا شانس رسیدن به فینال لیگ قهرمانان آسیا را داشته باشد.