«ايگور ولک» فضانورد اسطوره اي و برجسته شوروي و روسيه يا «گاگارين دوم» که چندين پرواز موفق با فضاپيماهاي سايوز را در پرونده کاري خود داشت، در مسکو درگذشت.

به گزارش ايرنا، ولک در سن 80 سالگي در شهرک ژوکوفسکي (مرکز آموزشي هوافضاي روسيه) در شرق مسکو درگذشت.

وي که 12 آوريل 1937 در استان خارکوف جمهوري سوسياليستي اوکراين اتحاد جماهير شوروي به دنيا آمد، از سال 1963 تا 1978 به عنوان خلبان ماهر انواع جنگنده ها و بمب افکن هاي ميگ و سوخو را آزمايش مي کرد.

ولک پس از موفقيت در اين مرحله، فعاليت هاي فضايي خود را سال 1978 آغاز کرد و پس از گذراندن دوره هاي آموزشي، نخستين پرواز خود را در سال 1984 با فضاپيماي سايوز.تي-12 در طول 11 روز انجام داد.

وي براي انجام اقدامات برجسته در اين مأموريت قدرداني شد. پروازهاي بعدي با فضاپيماي سايوز و فعاليت در ايستگاه ساليوت-7 شوروي در مدار زمين نيز براي اين فضانورد موفقيت بزرگي بود و توانست مدال ستاره طلايي قهرمان شوروي را نيز بگيرد.

افزون بر اين، ولک دارنده نشان هاي خلبان شايسته شوروي، لنين، پرچم سرخ، خدمت به روسيه و چند مدال مهم ديگر از جمله دوستي ملت ها بود.

وي در سال هاي آخر دهه 80 ميلادي از برجسته ترين فضانوردان شوروي و جهان محسوب مي شد و به دليل تجربيات و خدمات فضايي نيز به مقام فرماندهي شاتل بوران منصوب شد.

ولک دوره هاي ويژه پرواز با شاتل بوران را در طول بيش از دو سال فرا گرفت و براي پرواز با آن آماده شده بود که با مرگ يا فروپاشي شوروي در سال 1991، اين پرونده بسته شد و فضاپيماي ساخته شده با وجود هزينه هاي چند صد ميليون دلاري هيچگاه استفاده نشد.

وي پس از اين ناکامي و وضعيت نابسامان ناشي از فروپاشي شوروي از پروازهاي فضايي کنار ماند و اوايل دهه 90 بيشتر به انجام طرح هاي پژوهشي و تحقيقاتي روي آورد.

فضانورد برجسته روس با وجود فرصت هاي کاري در خارج از روسيه نو ترجيح داد در کشور خود بماند و براي ارتقاي صنعت فضايي ملي تلاش کند.

وي از جمله سابقه رياست مرکز آموزش هاي هوافضاي گروموف و نيز انجمن بين المللي زمين و فضانوردي را برعهده داشت.

پس از «يوري گاگارين» که عنوان اولين فضانورد جهان را براي گردش فضايي مدار زمين در 12 آوريل 1961 کسب کرد و مارچ سال 1968 نيز در گذشت، مي توان ولک را برجسته ترين چهره اين صنعت از نسل اول فضانوردان اسطوره اي شوروي خواند که فوت کرد.