نصف جهان: در روزی که نیمکت تیم ملی ایران از حضور سرمربی‌اش خالی بود، تیم ملی با نقش موثر دو «آقا کریم» در رختکن سربلند از مصاف با سوریه بیرون آمد.

در فوتبال ایران همه کریم باقری را با عنوان «آقا کریم» می‌شناسند. لقب آقا برای اسطوره‌ای که هیچگاه نگاه جاه‌طلبانه و بدخواهانه‌ای به نیمکت نداشته و قابل اعتمادترین دستیار هر مربی در ایران می‌تواند باشد برازنده کریم باقری است.

در مقابل کریم انصاریفرد به عنوان یکی از کاپیتان‌های تیم ملی نیز دقیقاً همچون آقا کریم که همزبان او نیز است، رفتار کرده و همچون یک سرباز همواره در خدمت تیم ملی بوده است.

انصاریفرد که در دوران اسکوچیچ زیاد فرصتی برای بازی در ترکیب اصلی نداشته و اغلب به عنوان بازیکن جانشین و برای دقایقی کم به بازی گرفته شده همواره رفتاری حرفه‌ای و به دور از هر گونه پشت چشم نازک کردن و غر وکنایه زدن داشته است. شادی‌های واقعی او پس از گلزنی تیم ملی و رساندن خود به رقیبانش برای بازی در ترکیب اصلی بعد از هر بار گلزنی آنها، تصویری از یک ستاره‌ی مدعی اما متواضع و بی‌حاشیه ارائه می‌دهد. ستاره ای که نقش خود در غیاب اسکوچیچ و حاج‌صفی را در رختکن نیز به عنوان کاپیتان اول ایفا کرد و در روزی که حتی در غیاب سردار آزمون باز هم در ترکیب اصلی جایی نداشت، باز بی‌غل و غش و بی‌حاشیه با تمام وجود برای پیروزی ایران نقش مهمی ایفا کرد.

حالا با وجود انصاریفرد و باقری تیم ملی دو «آقا کریم» دارد. دو آقا به معنای واقعی جنتلمن، بی‌حاشیه و دلسوز تیم ملی که بدون توجه به جایگاه خود و مقایسه آن با جایگاه دیگران فقط به موفقیت تیم خود فکر می‌کنند.