نصف جهان: تیم فوتبال ذوب‌آهن برخلاف رویه چند سال اخیر، دیدار افتتاحیه لیگ بیست‌ویکم را با برد آغاز کرد تا نشان دهد که تیم تارتار قدر امتیازات را می‌داند و به دنبال جبران روزهای تلخ گذشته است. ذوبی‌ها در چند فصل اخیر هیچگاه شروع خوبی در لیگ نداشته و امتیازات زیادی را از دست می‌دادند و به همین دلیل به دنبال آن بودند که با پیروزی مقابل صنعت نفت علاوه بر شکست طلسم ناکامی در بازی‌های افتتاحیه، از همان ابتدا در شمار تیم‌های مدعی ظاهر شوند و در نهایت تک گل عارف رستمی در واپسین دقایق بازی، تارتار و تیمش را به هدفشان رساند.

ذوب‌آهن در حالی مقابل صنعت نفت به میدان رفت که ترکیب این تیم نسبت به فصل گذشته کاملاً دگرگون شده و تارتار تیمش را با شمایل جدیدی متشکل از بازیکنان جدید به زمین فرستاد. ذوب‌‌آهن در فصل نقل و انتقالات بازیکنان زیادی به خدمت گرفت و تقریباً در تمام خطوط دستخوش تغییر شده و دست تارتار برای چیدن ترکیب دلخواهش باز است. در آن سو صنعت نفتی قرار داشت که در فصل نقل و انتقالات تغییرات زیادی داشته و بازیکنان باکیفیت زیادی نیز به خدمت گرفته است و جزو تیم‌های قلدر لیگ به شمار می‌آید.

ذوب‌آهن در این دیدار نمایش قابل قبولی را ارائه داده و نشان داد علی‌رغم تغییرات گسترده، می‌تواند حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. تیم مهدی تارتار از نظم تاکتیکی و دوندگی قابل قبولی برخوردار بود و در طول روند بازی هماهنگی و تمرکز بازیکنان بهتر شد. سرمربی سبزپوشان در این دیدار قصد داشت با اجرای بازی فشرده و بسته نگه داشتن دروازه ذوب‌آهن، مانع شکست خوردن تیمش شود و با حملات سریع و برق‌آسا به گل برسد.

تارتار در این دیدار، تیمش را با آرایش 1-3-2-4 به زمین فرستاده بود و سعی داشت با تصاحب میانه میدان، قدرت هجومی صنعت نفت را کنترل کرده و به گل برسد. برنامه ذوبی‌ها برای کنترل خط حمله صنعت نفت این بود که با تجمع عددی در میانه میدان، کنترل فضاهای زمین را در دست گرفته و با پرس سنگین بازیکنان حریف، ارتباط خط حمله و میانی صنعت نفت را قطع کنند و مانع شکل‌گیری حملات صنعت نفت شوند.

ذوبی‌ها در فاز هجومی سعی داشتند با تعداد نفرات بالا در خط میانی، مالکیت توپ و میدان را تصاحب کرده و با کشاندن بازی به کناره‌ها خط دفاعی صنعت نفت را دور بزنند و دروازه این تیم را تحت فشار بگذارند. ذوب‌آهن در نیمه نخست با وجود آنکه به بازی احاطه کاملی داشته و از هر نظر تیم برتر میدان محسوب می‌شد، اما در خلق موقعیت با مشکل مواجه بوده و روند انتقال توپ این تیم کامل نبود. نقطه ضعفی که به درستی توسط کادر فنی ذوب‌آهن تشخیص داده شد و با آوردن شنانی و رستمی به زمین روند حرکتی ذوب‌آهن تغییر چشمگیری کرد.

آمار بازی نشان می‌دهد که ذوب‌آهن در جدال با صنعت نفت در تمامی پارامترها از جمله مالکیت توپ، تعداد پاس، پاس‌های صحیح و نرخ بهره‌وری از موقعیت عملکرد قابل قبولی را به جای گذاشت و تنها نکته منفی عملکرد آنها، دقت پایین بازیکنان این تیم در زدن ضربات آخر بود. شاگردان تارتار مقابل صنعت نفت شش بار شوت زدند که تنها یک شوت آنها در چهارچوب بود.

با این حال نگاهی به عملکرد دفاعی ذوب‌آهن در این بازی نشان می‌دهد که تیم مهدی تارتار در فاز دفاعی تا حدودی مشکل داشته و مدافعان و دروازه‌بان این تیم هنوز به هماهنگی لازم نرسیده‌اند. سبزپوشان اصفهانی در عمق خط دفاع ضعف دارند و مدافعان این تیم در برگشت‌ها ضعیف عمل می‌کنند و همین امر منجر به آسیب‌پذیری بالای آنها در ضدحملات است. از طرف دیگر جای‌گیری مدافعان ذوب‌آهن روی ضربات ایستگاهی و کرنرها با اشکال مواجه است، اگرچه بخشی از مشکلات دفاعی ذوب‌آهن به تغییرات گسترده مدافعان این تیم باز می‌گردد و نفرات جدید برای هماهنگی کامل به زمان نیاز دارند.

مشکلات فوق تنها نقطه ضعف ذوب‌آهن نبوده و یکی دیگر از مشکلات فنی این تیم پایین بودن سرعت انتقال توپ از فاز دفاع به حمله است که موجب می‌شود بسیاری از موقعیت‌های گلزنی ذوبی‌ها با تجمع مدافعان حریف به راحتی بلوکه شود. از طرف دیگر فاصله بین خطوط ذوب‌آهن زیاد بوده و همین امر موجب می‌شود تا حرکات ترکیبی و حملات سبزپوشان شکل نگیرد.

نکته قابل توجه در نمایش ذوبی‌ها، آمادگی جسمانی بالای بازیکنان است؛ ذوبی‌ها در بازی شب گذشته دوندگی بالایی داشتند و اکثر دوئل‌های تن به تن را از آن خود کردند. از طرف دیگر سبزپوشان اصفهانی با تفکرات تارتار به همخوانی خوبی رسیده‌اند و از انسجام تیمی و نظم تاکتیکی قابل قبولی بهره می‌برند.

در مجموع می‌توان گفت ذوب‌آهن گام اول را محکم برداشت و نمایش این تیم امیدواری‌های زیادی را به وجود آورد، سبزپوشان اصفهانی در صورت کاهش فاصله بین خطوط و انسجام تاکتیکی بیشتر می‌توانند به یکی از تیم‌های سرسخت لیگ تبدیل شوند.