سه هفته از موج واکنش‌ها به گزارش بی‌آرتی خوابی در تهران می‌گذرد. راهکار شورای شهر پایتخت برای حل این مشکل، مستقر کردن تعدادی اتوبوس در تهران بود. اتوبوس‌هایی که «اتوبوس شب» یا «اتوبوس خواب» نام گرفتند. اما نه اتوبوس‌های شب و نه گرمخانه، خانه امن اتوبوس‌خواب‌ها نشد. هنوز صندلی اتوبوس جای امنی است که این شب‌های سرد و در دمای زیر صفر درجه سانتی‌گراد را سر کنند.

اما چرا بی‌آرتی خواب‌ها سراغ «اتوبوس‌های شب» نمی‌روند؟ یکی از اتوبوس‌خواب‌ها می‌گوید: «آنجا فقط چند ساعت می‌توانیم بمانیم.» مسئول گیت بلیت یکی از خطوط اتوبوسرانی هم می‌گوید: «اتوبوس‌هایی که اینجا مستقر شده 4 صبح آنها را پیاده می‌کنند.» سرما و تاریکی شب هنوز نرفته باید دنبال جای دیگری باشند.

یکی از رانندگان اتوبوس هم می‌گوید: «اتوبوس‌های شب هم راهکار موقت است. آب‌ها که از آسیاب افتاد، دوباره اوضاع به روال قبل برمی‌گردد. اینها دوباره مجبورند هر شب در بی آر‌تی بخوابند.»

اما همین راهکار موقتی هم مشکل این افراد را حل نکرده. چون بی‌آرتی‌خواب‌ها ساعت 4 صبح پیاده می‌شوند.