یافته‌های تحقیقاتی نشان می‌دهد اراضی کشاورزی در حوضه آبریز زاینده‌رود ۱۳۶درصد کاهش داشته است که این مسئله پیامدهای ناگوار مختلفی را به‌دنبال داشته است.

در پژوهشی که با عنوان «بررسی روند تغییر کاربری اراضی کشاورزی و تأثیر آن بر مؤلفه‌های توسعه پایدار با تأکید بر حوضه آبخیز زاینده‌رود» انجام شده است اثرات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی با تأکید بر حوضه آبخیز زاینده‌رود مورد بررسی قرار گرفته است. مساحت این حوضه آبخیز 41347 کیلومترمربع می‌باشد و حدود 90/9 درصد حوضه آبخیز در استان اصفهان، 2/3 درصد در استان یزد، 3/4درصد استان فارس و 3/4 درصد در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است. این حوزه از نظر تقسیمات طبیعی شامل هفت زیرحوضه و 20 واحد هیدرولوژیک است.

یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد کاهش کیفیت خاک، کاهش کیفیت هوا، تخریب چشم‌انداز طبیعی، کاهش تنوع زیستی، افزایش بروز حوادث زیست‌محیطی مثل سیل و طوفان و سرمازدگی، افزایش بیابان‌زایی، تولید زباله‌های خطرناک، انتشار گازهای گلخانه‌ای، افزایش آلودگی‌های طبیعی به‌ویژه در مناطق ساحلی (زباله و فاضلاب‌های شهری) از جمله پیامدهای زیست‌محیطی تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی در حوضه آبخیز زاینده‌رود بوده است.