مرضیه غفاریان: مصداق بارز «از اینجا رانده و از آنجا مانده» شده این رضا اسدی؛ هافبک دفاعی سابق پرسپولیسی ها که گفته می شود بخاطر اختلاف سر مسائل مالی حاضر به تمدید قرار داد با این تیم نشده و تا لحظه تنظیم این مطلب به همین دلیل همچنان بدون تیم مانده بود.

پس از آنکه باشگاه پرسپولیس زیر بار درخواست 10 میلیاردی گران ترین بازیکن لیگ گذشته برای تمدید قراردادش نرفت دیگر مشتریان این فوتبالیست هم با یکدیگر همدست شدند و عهد کردند که اسدی را گران نخرند. اینکه سرانجام این بازیکن کوتاه می آید یا تیم های خواهان او را گذر زمان مشخص می کند اما اگر تیم های مؤتلف سر قول و قرارشان بمانند و هیچکدام حاضر به پرداخت مبلغ مورد نظر اسدی و مدیربرنامه اش نشوند سرانجام هافبک سابق سرخ ها مجبور خواهد شد در وجه پیشنهادی خود تخفیف بدهد تا بتواند در لیگ بیست و دوم بازی کند.

این شیوه می تواند درخصوص همه بازیکنان زیاده خواه لیگ ما کارساز باشد. چه بسا جواب دادن این ائتلاف درباره اسدی فتح بابی شود برای به کار بردن چنین روشی در مورد تمامی بازیکنانی که در حد جرقه هم نیستند اما انتظار دارند پولی به اندازه بمب های نقل و انتقالات برای خریدن آنها هزینه شود. اگر همه سران باشگاه های فوتبالی ایران در اینجور مواقع دست به دست هم دهند و با خواسته های نامعقول بازیکنانی از این دست کنار نیایند، بدون شک به مرور زمان سقف قراردادها در لیگ پایین می آید و دیگر در این زمینه نیازی به تصویب قانون هایی که به راحت ترین شکل ممکن دور زده می شود هم نخواهد بود.

ضمن اینکه کاربرد چنین عهد و پیمانی باعث می شود کمتر ستاره ای حاضر شود از تیمی که در آن درخشیده جدا شود، چرا که می بیند آسمان در کل لیگ، یک رنگ است. بر این اساس دیگر تیمی نمی تواند به راحتی صاحب ثمره نهالی شود که در تیم دیگر رشد یافته است.

از اینها گذشته با فروکش کردن بحث چانه زنی برای دریافت پول های نجومی کم کم نقش دلال ها در نقل و انتقالات پرسروصدا کمرنگ می شود و شاهد هزینه های گزاف و غیرواقعی به ازای به خدمت گرفتن شاه ماهی های جعلی هم نخواهیم بود؛ فوتبالیست هایی که به واسطه حضور مدیربرنامه های قَدَرشان تا می توانند مشتریان خود را سرکیسه می کنند و در نهایت هم سر هوادار بیچاره منت می گذارند که برای پیوستن به تیم محبوب آنها با صرف نظر کردن از پول چند برابری که حریفان به آنها می داده اند، قرارداد دلی(!) بسته اند.

اما حالا برای اولین بار در تاریخ لیگ برتر می بینیم که تیر یک بازیکن و ایجنتش به سنگ خورده و موفق نشده قرارداد دلی میلیاردی اش(!) را تمدید کند. این موضوع بی سابقه می تواند ختمی باشد بر بازار مکاره نقل و انتقالات اما نه تا زمانی که این بازار روی نوک انگشت دلال هایی می چرخد که بلدند چگونه گنجشک را رنگ کنند و جای قناری بفروشند.