دریا قدرتی پور: اگر روزگاری اصفهان باغ شهر تلقی می شد اما حالا دیگر از آن باغ شهر خبری نیست و آنچه از اصفهان سرسبز مانده سرانه ناچیزی از فضای سبز است که اگر هنر کنیم می توانیم همین میزان ناچیز را به سختی نگهداری کنیم. رنگ قالب شهر حالا چیزی جز خاکستری نیست، هنری(!) که از شهرسازی باقی مانده و اکنون مدیر عامل سازمان پارک ها و فضای سبز شهرداری اصفهان به عنوان کسی که از نزدیک شاهد خشک شدن درختان است هم به آن واکنش نشان داده است.

هر سال با نزدیک شدن به روزهای عید این مسئله پررنگ تر می شود و هر بار هم مدیران سازمان پارک ها و فضای سبز نسبت به آن انتقاد می کنند اما انگار تا قبل از این کسی متوجه این وضعیت نیست؛ اینکه خشکسالی کمر به خشک کردن درختان اصفهان بسته است.

امسال هم طبق تقویم هر ساله، مجید عرفان‌منش، مدیرعامل سازمان پارک ها و فضای سبز شهرداری اصفهان از تقویم باغبانی گفته که متناسب با آب و هوا تنظیم می شود اما با این تفاوت که او این بار با نگرانی بیشتری این موضوع را مطرح کرده و گفته: در حال حاضر سرانه فضای سبز شهر اصفهان 29 مترمربع است که در سطح کشور رتبه بالایی داریم، اما این سرانه از نظر تخصصی و تکنولوژیکی شاخص مؤثری نیست و با استانداردها فاصله داریم.

عرفان منش با بیان اینکه اکولوژیک سرانه فضای سبز بر اساس میزان آلایندگی‌ها مشخص شده است، به آمارهای تلخی هم اشاره کرده است.

طبق آمار در سال 96 اگر می‌خواستیم بر اساس مصرف سوختی آن سال فضای سبز ایجاد کنیم تا آلودگی خنثی و به سطح صفر برسد به بیش از 600 هزار هکتار فضای سبز نیاز داشتیم، در حالی که در حال حاضر کل فضای سبز شهرستان 55 هزار هکتار و وسعت فضای سبز موجود کمتر از شش هزار هکتار است.

شکاف عمیقی که مجید عرفان منش از آن صحبت کرده است، اکنون باعث شده اصفهان در خطر جدی از دست دادن فضای سبزش باشد.

عرفان‌منش با تأکید بر اینکه اقلیم شهر اصفهان نسبت به بسیاری از اقلیم های کشور بیشترین تغییرات را داشته است عنوان کرده: در کنار آلودگی‌های صنعتی، خشکسالی نیز از چند لحاظ برای اقلیم و محیط زیست خطرناک است، از جمله آنکه رطوبت نسبی شهر را از دست می‌دهیم؛ با وجود این، در جایی که حداقل رطوبت نسبی بیش از 35 درصد است در تابستان با فاجعه کمبود رطوبت نسبی روبه رو هستیم که میزان این رطوبت به 8 درصد می رسد.

آنطور که پیش بینی شده این اقلیم قرار است سال های زیادی با اصفهان بماند و به گفته مدیر عامل سازمان پارک ها و فضای سبز شهرداری اصفهان تنها راهکاری که می تواند اصفهان را از این پدیده نجات دهد توقف کاشت چنار و جایگزین کردن آن با درختان بلوط همیشه سبز و داغداغان از گیاهان زاگرسی و مقاوم به خشکسالی است.

در کنار این موضوع حدود دو سال می شود که اصلاحیه اخذ عوارض حفظ و گسترش فضای سبز شهر اصفهان در شورای شهر اصفهان به تصویب رسیده است و جریمه‌های قطع هر اصله درخت افزایش یافته و منطقی‌تر از قبل شده است. طبق قانون، همه این جریمه‌ها باید به حسابی متمرکز که به نام سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری افتتاح شده، واریز شود تا فقط صرف توسعه و تأمین فضای سبز شود. اما به نظر می رسد آنچنان که باید و شاید این مهم انجام نمی شود چرا که همچنان به شکل مخفیانه شاهد تغییر و تبدیل فضای سبز در منطقه غرب اصفهان و ناژوان هستیم.

به نظر می رسد علت این امر آن باشد که زنده بودن باغ‌ها جلوی سودجویی عده‌ای را می‌گیرد و چون در عمل، ساخت وساز بر حفظ طبیعت مقدم است، منفعت‌طلبی‌ها نیزجواب می‌دهد و باغ ها تبدیل به ساختمان های بلندمرتبه می شوند؛ بنابراین، اصفهان ویژگی‌های خاصی دارد که این رشد بدون برنامه می‌تواند قاتل جانش باشد و اگر مدیریت درست نشود و همچنان این منوال ادامه یابد ممکن است این تکه باقیمانده از فضای سبز اصفهان هم کم کم محو شود.