مرضیه غفاریان: این بار چه «خیریتی» باعث شده که ژنرال عطای سرمربیگری در تیم ملی ایران را به لقای آن ببخشد؟ مگر نه اینکه امیرخان پس از برکناری ویلموتس از اینکه سپاهانی ها اجازه نداده بودند به جای این سرمربی بلژیکی سکان هدایت ملی پوشان کشورمان را در دست بگیرد حسابی از دست مدیران این باشگاه اصفهانی شاکی بود؟ این «شرایط موجود» چه بوده که باعث شده پرافتخارترین مربی لیگ برتر این بار خودش از خیر نشستن روی بالاترین کرسی سرمربیگری در ایران گذشته و ردای این سمت را به سایر دوستانش واگذار کند؟

بعید است قلعه نویی بخاطر ترس از تکرار تاریخ از ادامه جنگ و مبارزه چندین ساله خود برای رسیدن به آرزویش صرف نظر کرده باشد. این سرمربی تا انتهای لیگ بیست و دوم با گل گهر بیشتر قرارداد ندارد و کمتر از 10 بازی تا انتهای این رقابت ها بیشتر باقی نمانده پس اینکه مخالفت احتمالی رؤسای این باشگاه سیرجانی علت انصراف امیرخان از سرمربیگری تیم ملی باشد دور از تصور است.

جالب آنجاست که این سرمربی استقلالی تأکید کرده برای سکانداری در تیم ملی برنامه مدونی هم آماده کرده بود اما ماجرا چه بوده که قلعه نویی با دست رد زدن به سینه فدراسیون فوتبال  خودش را از تعبیر رؤیای چندین ساله اش محروم می کند آن هم در حالی که تنها یک قدم تا تحقق آن فاصله داشت؟ این درست که چندین مربی از سوی فدراسیون نشین ها برای جانشینی کی روش بر روی نیمکت تیم ملی ایران در نظر گرفته شده اند اما کیست که نداند در بین این افراد امیرخان جدی ترین ومحتمل ترین گزینه برای قرار گرفتن در این سمت بود. به جرأت می توان گفت قلعه نویی، هم از نظر تجربه و سابقه، هم از لحاظ کسب افتخارات و هم برخورداری از کاریزمای مورد نیاز برای سکانداری در تیم ملی ایران در بین اسامی مطرح شده از سوی فدراسیون برای این منظور یک سروگردن بالاتر بود.

ژنرال فوتبال ایران با کسب ۵ عنوان قهرمانی در لیگ برتر به همراه تیم‌های استقلال و سپاهان، چهار نایب قهرمانی در کسوت سرمربیگری تیم‌های استقلال، تراکتور، ذوب‌آهن و سپاهان و یک مقام سومی با استقلال، پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر فوتبال ایران شناخته می شود. اگر به اینها کسب دو قهرمانی و یک نایب قهرمانی در رقابت های جام حذفی به همراه آبی پوشان پایتخت را هم در کنار سابقه حضورش در رأس تیم ملی ایران را اضافه کنید و همچنین با در نظر گرفتن این نکته که از زمانی که او امیرِ گل گهری ها شد این تیم شهرستانی اوج گرفت و به جمع مدعیان لیگ اضافه شد، بر این موضوع صحه خواهید گذاشت که قلعه نویی در بین مربیان ایرانی کاندیدا شده از سوی فدراسیون برای سرمربیگری تیم ملی، هم از لحاظ شایستگی صدرنشین بود و هم شانس بیشتری برای رسیدن به این عنوان داشت.

با همه اینها امیرخان، که همیشه از اعتماد مدیران فوتبال کشور به مربیان بیگانه برای واگذار کردن مسئولیت هدایت ملی پوشان ایرانی و میدان ندادن به همقطاران بومی و از جمله خودش در این زمینه گلایه داشت حالا که پس از سال ها بخت به او روی کرده از زیر بار پذیرفتن این وظیفه خطیر شانه خالی کرد.

شاید محتمل ترین موضوع برای پاسخ به چرایی انصراف غیرمنتظره قلعه نویی از قبول انجام این مأموریت آن هم پیش از نهایی شدن تصمیم فدراسیون نشین ها این باشد که امیر به ترک عادت این مدیران ورزشی شک دارد. قلعه نویی باور ندارد که تعیین سرمربی داخلی برای واگذار کردن هدایت یوزهای ایرانی، انتخاب نهایی مسئولان فدراسیون فوتبال باشد. ژنرال از گمانه زنی ها در خصوص تصمیم فدراسیون فوتبال برای گزینش مربی خارجی خبردارد و می داند که مشکل پرداخت دستمزد این مربیان تنها مانعی است که تاکنون آنها را از تحقق این امر بازداشته است.

پرافتخارترین مربی لیگ برتر تحمل باخت را ندارد، هیچ فرقی ندارد که این شکست در مستطیل سبز باشد یا خارج از آن. قلعه نویی پس از مغلوب شدن تیمش در برابر شاگردان ژوزه مورایس نمی خواهد یک بار دیگر با این تجربه تلخ در مصاف با هموطن کی روش و این بار با خط خوردن از سمت سرمربیگری تیم ملی دست و پنجه نرم کند. او حتی حاضر نیست در چنین ماراتنی، گوی رقابت را به پاکو خمز، سرمربی اسپانیایی تراکتوری ها یا هر مربی خارجی دیگری واگذار کند.

امیرخان ترجیح داده پیش از آنکه فدراسیون نشین ها با پیدا کردن راهکاری برای رفع معضل پرداخت دستمزد مربیان خارجی، قید گزینه های ایرانی خود را برای نشاندن روی نیمکت تیم ملی کشورمان بزنند، خودش پیش دستی کرده و از پذیرفتن این پیشنهاد کناره گیری کند پیش از آنکه به ناچار در گام آخر قافیه را به همقطاران خارجی اش ببازد.