مرضیه غفاریان: شاید اگر گل به خودی مهیار زحمتکش نبود ذوب آهن باز هم طعم پیروزی را نمی چشید. سبزپوشان اصفهان سرانجام پس از 9 هفته ناکامی در لیگ برتر و جام حذفی سرانجام با غلبه بر مهمان کرمانی خود موفق به کسب 3 امتیاز این بازی شدند. آن هم در حالی که تنها گل این دیدار را نه مهاجمان تارتار که مدافع کم تجربه مسی ها به ثمر رساند.

نه اینکه خط حمله گاندوها عملکرد خوبی در مصاف با مس کرمان از خود برجای نگذاشته یا در خلق موقعیت گلزنی ناکام بوده باشد، نکته آن است که مهره های هجومی تیم تارتار در زدن ضربات نهایی ضعیف و بی دقت عمل کردند. کافی است تنها خلاصه 3 دقیقه ای از این بازی را تماشا کنید تا فرصت سوزی های ذوبی ها در برابر سنگر حریف قعرنشینشان را مشاهده کنید. سبزوسفیدپوشان ذوب بارها و بارها توپ را تا آستانه چهارچوب دروازه آرمان شهدادنژاد پیش بردند اما ضربه نهایی را طوری زدند که آه از نهاد هواداران این تیم ریشه دار اصفهانی بلند شد. ذوب آهن در مصاف با شاگردان حسینخانی اگرچه یک گل آن هم به لطف اشتباه مدافع حریف زد اما در مقابل چندین گل نزد.

نکته بد ماجرا  آنجاست که این ناکامی مهره های هجومی تیم تارتار در گشودن سنگر رقبا تنها مربوط به بازی هفته بیست و یکم یا پیش از آن یا حتی بازی های نیم فصل دوم نمی شود. اگرچه مصدومیت مهره کلیدی خط آتش ذوبی ها در پایین آمدن آمار گلزنی این تیم بی تأثیر نیست اما ضعف عملکرد مهاجمان ذوب آهن در گلزنی را حتی نمی توان صرفاً به آسیب دیدگی سعید باقرپسند در هفته دوم لیگ و محرومیت این تیم از حضور این مهاجم هم مربوط دانست. چرا که باقرپسند نیز تا پیش از مصدومیتش درخشش قابل توجهی به غیر از یک پاس گل برای گاندوها نداشت. این بازیکن در فصل گذشته هم اگرچه 4 گل حیاتی برای ذوبی ها به ثمر رسانده بود اما با درنظر گرفتن اینکه او این تعداد گل را در 14 بازی برای تیمش به ثمر رسانده متوجه خواهیم شد این مهره هجومی هم آنقدرها آمار درخشانی نداشته که با آسیب دیدگی اش خط آتش ذوب آهن فلج شود.

ذوبی ها در 21 بازی گذشته خود 17 گل به ثمر رسانده اند و این یعنی میانگین کمتر از یک گل زده برای هر بازی. جالب آنجاست که 5 گل از این تعداد در یک بازی و در مصاف با نفت مسجد سلیمان به ثمر رسیده است. شاید در وهله اول 5 بار گلزنی در برابر قعرنشین لیگ و تیمی که با دریافت 43 گل بدترین عملکرد دفاعی را از خود برجای گذاشته آنقدرها هم به چشم نیاید اما کافی است این نکته را در نظر بگیریم که همین تیم نفت در مجموع دور رفت و برگشت از استقلال 3 گل و از پرسپولیس 5 گل خورده است. حتی سپاهان هم در بازی رفت و در نقش جهان 4 بار موفق به فروریختن دروازه مهمان قعرنشین خود شد.

اینها نشان دهنده آن است که مهاجمان جوان و کم تجربه ذوب از مهره های هجومی با کیفیت و باتجربه تیم های مدعی چیزی کم ندارند. آنها توانایی گلباران کردن حریفان خود را دارند چرا که موقعیت های گلزنی کمی هم در رقابت های خود خلق نمی کنند. اهمیت این نکته زمانی بارزتر می شود که در نظر بگیرید دفاعی بازی کردن سبک مورد علاقه تارتار است. با وجود این استراتژی سرمربی ذوب آهن بازهم تعداد حملات تیم سبزپوش اصفهانی در بازی هایشان کم نیست. اما آنچه این تیم را آزار می دهد غریبه بودن مهاجمانش با گلزنی است؛ مهاجمان جوانی که در معدود دفعاتی که پایشان به گلزنی باز شده، گل های تماشایی زده اند.

به نظر می رسد این بازیکنان کم تجربه برای بالابردن آمار گل هایشان نیاز به خودباوری بیشتری دارند. آنها در زدن ضربات نهایی خود ناموفق عمل می کنند که این به استرس بالا و اعتماد به نفس پایین آنها بر می گردد. این نکته ای است که سرمربی جوان ذوبی ها نیز بر آن صحه می گذارد؛ وقتی که می گوید:«مردیم تا بردیم.»