عصر ایران: خبر بازداشت برادر رئيس جمهور همچون بمبي در رسانه‌ها منفجر شد و همه‌ نگاه‌ها به سمت اوين چرخيد. بسياري منتظر بودند و البته هستند تا ببينند روحاني چه واکنشي به بازداشت برادرش نشان مي‌دهد.

روحاني را نمي‌دانيم اما ما به عنوان جامعه ايراني بايد از اين بازداشت و بازداشت‌هايي از اين قبيل استقبال کنيم. اگر برادر رئيس جمهور تخلفي انجام داده و از جايگاهي که در آن بوده سوءاستفاده کرده بايد با او برخورد شود. حسين فريدون هيچ تفاوتي با يک شهروند عادي ندارد. نمي‌شود چون او برادر رئيس جمهور است به راحتي از جرم احتمالي فريدون چشم پوشي کرد. نه تنها فريدون بلکه تمام کساني که در جمهوري اسلامي مسئوليت دارند بايد بدانند که در برابر قانون پاسخگو هستند. خواست مردم اين است که متخلفين در هر مقامي که هستند حتي اگر در جايگاه رئيس يک قوه نيز بايد با آنها برخورد شود.

بايد از قوه قضائيه در اين زمينه حمايت کرد. هرکسي در اين کشور مرتکب خلاف شد حالا مي‌خواهد برادر رئيس جمهور باشد يا برادر رئيس مجلس يا برادر هر مقام ديگري بايد با او برخورد کرد. برخورد با کساني که در جايگاه‌هاي مديريتي در کشور قرار دارند باعث مي‌شود اعتماد مردم به نظام دوچندان شود.

اما نکته‌اي که در اين ميان بايد به آن توجه کرد اين معناست که نبايد در برخورد با مفسدان اقتصادي و يا سياسي تبعيض قائل شد. نبايد مردم تصور کنند که در برخورد با متهمان، سياسي کاري مي‌شود. بازداشت برخي مديران دولت احمدي نژاد و حسين فريدون بايد فتح بابي باشد که همه مسئولان کشوري و لشکري بدانند در ايران هيچکس خط قرمز قانون نيست. تيغ قانون بُرنده تر از هر رانت و ويژه خواري است. اگر قرار بود براي حسن روحاني برادرش، خط قرمز باشد. آن وقت چه فرقي ميان او و احمدي نژاد است. زماني احمدي نژاد اعلام کرد که کابينه او خط قرمز هستند و هيچکس حق ندارد آنها را مورد سئوال قرار دهد در حالي که روحاني بايد اجازه بدهد مسير قانون در مورد برادرش طي شود.