عصر پانزدهم بهمن 93 درگيري خونين بين دو دوست در يکي از خيابان هاي محله «کن» به کلانتري اعلام شد. بررسي ها نشان مي داد در جدال خونين بين دو رفيق پسر 29ساله اي به نام «کامبيز» با ضربه چاقو به گردنش زخمي و به بيمارستان پيامبران(ع) منتقل شده است. در حالي که تلاش براي رديابي پسر چاقوکش که متواري شده بود ادامه داشت از بيمارستان خبر رسيد کامبيز به علت شدت جراحات جان سپرده است.

رديابي عامل جنايت آغاز شده بود که بامداد بيست و نهم بهمن ماه مرد 30 ساله اي به نام «ماني» به پليس آگاهي رفت و خودش را عامل جنايت در محله کن معرفي کرد. وي گفت: «من در جدال با دوست صميمي ام او را کشتم و فرار کردم اما حالا به دليل عذاب وجدان تسليم قانون شدم.»

ماني در تشريح انگيزه جنايت گفت: «من و کامبيز پنج سال بود که با هم دوست بوديم و به خانه يکديگر رفت و آمد داشتيم. من او را مانند برادرم دوست داشتم اما يکباره متوجه شدم او به من خيانت کرده و با خواهرم که همسر و دو فرزند دارد ارتباط برقرارکرده است.»

وي ادامه داد: «وقتي يک بار خواهرم را مقابل سنگچين هاي باغ پدري کامبيز ديدم عصباني شدم. من ماجرا را با برادر بزرگم در ميان گذاشتم و ما با هم کامبيز را به زور سوار ماشين کرديم و به حاشيه اتوبان آزادگان برديم. ما او را تهديد به مرگ کرديم و از او خواستيم تا دست از سر زندگي خواهرمان بردارد. او هم قبول کرد. مدتي بود از کامبيز خبري نداشتم تا اينکه چهارم بهمن ماه مادر او مقابل در خانه مان آمد. مادرش گفت خواهرم هنوز با کامبيز در ارتباط است. او از من خواست تا قبل از آبروريزي بيشتر با خواهرم صحبت کنيم.»

وي ادامه داد: «من که از شنيدن حرف هاي مادر کامبيز شوکه شده بودم مقابل خانه آنها رفتم و از کامبيز خواستم تا همراهم بيايد. اما او قبول نکرد. کامبيز از من خواست تا سوار ماشينش شوم. من هم که مشروب خورده و مست بودم سوار ماشين او شدم. اما کامبيز مرا به خانه يکي از بستگانشان برد تا آنجا با هم صحبت کنيم. او در را به رويم قفل کرد و به سمت من حمله ور شد. چون مست بودم روي زمين افتادم.او در حال کتک زدن من بود که به رويش چاقو کشيد و ضربه اي به سينه و گردن او زدم.»

به دنبال اعتراف هاي ماني و بازسازي صحنه جرم وي پاي ميز محاکمه ايستاد.

در جلسه رسيدگي به اين پرونده ماني خودش را به ديوانگي زد و ادعا کرد سابقه بستري شدن در بيمارستان رواني را دارد. وکيل وي نيز مدارکي مبني بر چندين بار اقدام ماني به خودکشي ارائه داد. به اين ترتيب اين متهم به کميسيون پزشکي قانوني معرفي شد.

وقتي کارشناسان پزشکي قانوني در گزارشي اعلام کردند ماني مبتلا به اختلال رواني است اما در زمان ارتکاب جرم قوه تميز و اراده داشته است، وي بار ديگر پاي ميز محاکمه ايستاد.در دومين جلسه رسيدگي به اين پرونده پدر قرباني در جايگاه ويژه ايستاد و گفت: «من با دريافت ديه از قصاص صرف نظر مي کنم.» اما مادر مقتول در حالي که اشک مي ريخت گفت: «به هيچ قيمتي از خون پسرم نمي گذرم و حاضرم سهم همسرم را بپردازم تا قاتل پسرم اعدام شود.»

سپس متهم به دفاع پرداخت و گفت: «من حال طبيعي نداشتم که با کامبيز درگير شدم. او با رابطه پنهاني که با خواهرم برقرار کرده بود آبرويمان را در محل برده و موجب سرافکندگي ما شده بود. من براي ادب کردن دوستم با او قرار گذاشتم ولي قصد کشتن او را نداشتم. من حالا دفاعي ندارم.»

در پايان اين جلسه هيئت قضايي وارد شور شد و ماني را به قصاص محکوم کرد.