نصف جهان: روز ازدواج به مانند سایر مناسبت های سال گذر کرد. طبق معمول، عده ای بیانیه دادند، عده ای راهکار پیشنهاد دادند و عده ای نیز از ترس مادر خود چند روزی از خانه فرارکردند. از فراری ها تا همین ساعت خبری در دسترس نیست اما نگران نشوید که تا ناهار بعدی به خانه می رسند.!

در این آشفته بازار اقتصادی کشور و نرخ تورم که مسئولین دائماً در حال پایین آوردن آن و مردم در حال بالا کشیدن آن هستند، جوان ها به جرم مجرد بودن متهم می شوند.

با آمارهایی که از افزایش طلاق در ایران اعلام می‌شود، این روزها جمله‌هایی مثل «خانواده در ایران رو به فروپاشی است» یا «تاریخ‌ مصرف ازدواج تمام شده است» از زبان خیلی‌ها شنیده می‌شود.

مدت هاست که اخبار منتشر شده حکایت از کاهش آمار ازدواج و بالارفتن سن جوانان هنگام ازدواج دارد. این در حالی است که تعداد زیادی از دختران و پسران، مجرد مانده اند و امیدی به ازدواج ندارند. برخی از آنها دلشان می خواهد ازدواج کنند و برخی دیگر به دلیل نبود شرایط ممکن از ازدواج صرف نظر کرده اند.

اشتغال و مسکن، ارکان مهمی در ازدواج جوانان محسوب می شود. پای درد دل آنها که بنشینی از نبود شغل مناسب و سختی های تأمین مسکن می گویند و می پرسند وقتی برای گذراندن زندگی خودشان دچار مشکل هستند چطور می توانند از عهده مخارج زندگی مشترک برآیند؟

در این تفاوت نسل ها انگار دهه هشتادی ها مصمم تر هستند؛ به قول معروف، دهه هشتادی ها دارند آماده ازدواج می‌شوند دهه هفتادی ها بچه دار شدند ولی هنوز دهه شصتی ها به دنبال نیمه گمشده‌ خود می‌گردند. بدون شک بیشترین آمار افرادی که علیرغم سن بالا هنوز نتوانسته اند ازدواج کنند مربوط به دهه 60 است و این نکته خود ریشه تاریخی دارد.

در این افزایش سن ازدواج، البته مدیران نیز قدم برداشته اند و با بالا بردن بیکاری، عدم امنیت شغلی پایدار، عدم ثبات نسبی قیمت ها، پایین بودن در آمدها و میزان حقوق و از همه مهمتر نبود تسهیلاتی منطقی برای جوانان، مشکل ایجاده کرده اند.

حتماً پیش خود می گویید که وام ازدواج پس کجا رفت؟ البته اما از قول آنهایی که ازدواج کرده اند می گوییم: کاش نبود! هنوز زندگی را شروع نکرده باید قسط بدهی تا آخرماه نیز می مانی کرایه خانه را بدهی یا قسط وام ازدواج را.

مسئولین در این مناسبت ها طبق عادت های همیشگی خود فقط از عوامل اصلی طلاق و ازدواج نکردن و آمارهای مرتبط با آن حرف می زنند اما کسی از شرایط امروز جوانان اطلاع درستی ندارد و به شواهد و برخی موارد اکتفا می کنند.

مواد لازم برای یک ازدواج

برای ازدواج کردن بالاخره به یکسری چیزها نیاز است و شما باید ابتدایی ترین وسایل آن را مهیا کنید. یک لیست ساده را با هم مرور می کنیم:

به جز هزینه‌های مربوط به خواستگاری، بله برون و جشن نامزدی، بیشترین هزینه ازدواج مربوط به مراسم عروسی است. اکنون برگزاری یک عروسی که می‌تواند شامل لباس عروس و داماد، آرایشگاه، یک جفت ساعت، آیینه و شمعدان، محضر، سفره عقد، خرید عروس و داماد، آتلیه عکس و فیلمبرداری، کارت عروسی، گل زدن ماشین و دسته گل عروس، اجاره تالار یا باغ – تالار ،شام عروسی و... باشد در خوشبینانه ترین شکل به طور متوسط بیش از 11 میلیون تومان هزینه دارد.

خرید حلقه‌های ازدواج و سرویس طلا در خوشبینانه ترین شرایط چند میلیون تومان هزینه برمی‌دارد.

رفتن به ماه عسل (برای نمونه سفر به مشهد مقدس) با هواپیما و اقامت چهار روزه در یک هتل نه چندان ستاره دار اگر یک میلیون تومان نشود کمتر از آن نمی شود. اجاره یک واحد آپارتمان 45 متری در مناطق متوسط شهر اصفهان بیش از پانزده ببیست میلیون تومان و ماهی 400 هزار تومان هزینه دارد.

خرید ارزان ترین ماشین تولید داخل کشور بسته به شیوه خرید آن از حدود 15 میلیون تومان شروع می شود.

در جامعه ایرانی حدود 50 درصد افراد در طبقه متوسط قرار دارند و بین 20 تا 25 درصد جزو افراد فرودست جامعه محسوب می‌شوند که در تأمین هزینه‌های زندگی خود دچار مشکلاتی هستند.

یک جوان متعلق به طبقه متوسط چه اینکه کارمند رسمی دولت باشد یا در بخش خصوصی کار کند با مدرک لیسانس یا فوق لیسانس بین 800 هزار تومان تا یک میلیون و200هزار تومان در ماه حقوق می‌گیرد.

باز بالا رفتن سن ازدواج نگرانتان می کند؟!