استاد حوزه علمیه قم خطاب به طلاب و روحانیون گفت: آرام، علمی و با زبان نرم با مردم برخورد کنید. اگر مثل من بیمار سخت بدنی هم شدید، نباید منبر را ترک کنید، بازنشستگی در این روزگار برای شما حرام است.
به گزارش ایسنا، شفقنا نوشت: استاد حسین انصاریان در بقعه شیخ نوایی شهرستان خویی با اشاره به هوشیاری و بصیرت بیش از پیش مردم اظهارداشت: یک روایت بی نظیر وجود دارد که این روایت در کتابهای بسیار مهم شیعه نقل شده، جمله به جملۀ روایت با قرآن هماهنگ است، روایت هم از معدن علم الهی امیرالمؤمنین(ع) صادر شده است، اما قبل از اینکه وارد روایت بشویم دو مطلب را به عنوان دو موعظۀ حسنه به برادران هم لباسی خودم عرض می کنم.
او ادامه داد: مطلب اول، در این روزگار تبلیغ دین به صورت عالمانه، با محبت، با مهربانی، با لحن آرام و با زبان مردم بدون پیچیدگی دیگر مستحب نیست، من از طریق سایتی که دارم با بیش از صد و بیست کشور سر و کار دارم، من از دستگاههای تبلیغاتی جهان خبر دارم، فقط پنج هزار سایت بهائیت علیه فرهنگ اهل بیت بیست و چهار ساعته در فعالیتند.
استاد حوزه علمیه قم افزود: برادران! اینکه محرم و صفر و ماه رمضان یک منبر ۱۰ دقیقه، یک ربعه برویم و یک روضه بخوانیم و دوتا شعر بخوانیم و بیاییم پایین، این شیوه خدا، پیغمبر(ص) و اهل بیت(ع) را راضی نمیکند. در واقع تلف کردن عمر خودمان و مردم است. شما باید از وضع روز و جنایات دشمن آگاه باشید، بیش از هزار ماهوارۀ دشمن علیه قرآن و اهل بیت(ع) فعالیت دارند، این هزار ماهوارۀ دشمن علیه این مجالس و عزاداری و قرآن و مرجعیت شبانه روز میکوشند و میلیون ها دلار خرج می کنند.
او بیان داشت: شما عزیزان را خدایی نکرده گول نزنند که چرا عدهای میآیند دهۀ عاشورا و دهههای دیگر محرم و صفر هزینه میکنند، دسته عزاداری به راه می اندازند، جلسه برپا کرده و خرج میکنند. این حرفها را نگویید. دل حضرت زهرا(س) را نسوزانید. امام زمان(عج) را نسبت به خودتان خشمگین نکنید.
انصاریان گفت: من طبق اخبار درستی که دارم تا الان عربستان ـ اروپا را نمیگویم، امریکا را نمی گویم، وسائل جمعی غرب را نمیگویم ـ فقط و فقط عربستان هشتاد و سه بیلیون دلار خرج نابودی فرهنگ اهل بیت(ع) کرده است. هشتاد و سه میلیارد نه، هشتاد و سه بیلیارد دلار یعنی این پول را اگر اسکناس کنند و در کل جغرافیای ایران بچینند، چهار ،پنج بار روی همدیگر جمع میشود.
او در بخش دیگری از سخنانش اظهارداشت: شخصی با زن و دوتا بچه شصت متر خانه دارد، اگر بخواهد خانهاش را بسازد، شصت میلیون باید بدهد، نسلش هم نمیتواند این خانه را بسازد، پس به او احسان کنید. از قانون عبور کنید و به طرف نیکی بروزید، به طرف احسان بروزید. اسلام به بن بست قانون محدود نیست. محبت کنید تا همۀ مردم را از دست ندادید، شما باید مردم را حفظ کنید؛ شما روحانیها، شما اداریها، شما نیروها، مردم را حفظ کنید.
استاد اخلاق حوزه افزود: مسئولیت شما روحانیها خیلی سنگینتر است، مسئولیت شما علم است، خوب بخوانید، نمیگویم تا سرحد یک مرجع تقلید ولی تا مرز اجتهاد، تا مرز آگاه شدن به اوضاع جهان درس بخوانید و بعد درس خودتان را از طریق قرآن و روایات انتقال بدهید، ولی با زبان نرم، روی منبر داد نکشید، فریاد نزنید.
او خطاب به مداحان گفت: شما مداحها هم با داد نخوانید، چون فریاد کشیدن در قرآن مجید به عنوان نشانههای عذاب الهی بیان شده است. مردم با فریاد گریه نمیکنند، مردم با شنیدن مصائب اهل بیت(ع) گریه میکنند، نه با داد کشیدن. مگر اهل بیت(ع) وقتی برگشتند مدینه سر مردم داد کشیدند؟ امام باقر(ع)، زینب کبری(س) و زین العابدین(ع) آرام برای مردم مصائب کربلا را بیان کردند، مردم هم زار زار گریه کردند، هیچ کدام داد نکشیدند. آرام، علمی و با زبان نرم با مردم برخورد کنید. اگر مثل من بیمار سخت بدنی هم شدید، نباید منبر را ترک کنید، بازنشستگی در این روزگار برای شما حرام است.
انصاریان با اشاره به خوابی از آیت الله العظمی میلانی(ره) خاطرنشان کرد: در سفری به مشهد مقدس من در سلامت کامل بودم مرحوم آیت الله العظمی میلانی هم نزدیک ۱۰ سال بود فوت کرده بود. من در باطن خودم تصمیم قطعی گرفتم منبر را ترک کنم، آن زمان ماهواره، موبایلها و این ابزار لعنتی نبود که به بدترین وجه به خانوادهها ضرر میزند. مردم استفادۀ صحیح که نمیکنند، هیچ چیز نبود، خانههای مردم هم تلویزیون نبود. من در خلوت دلم گفتم بود و مصمم بودم که دیگر از فردا به بعد منبر نمیروم، برمیگردم قم به دنبال درس و بحث، کاری به منبر ندارم چرا که در حد خودم منبر رفتم.
او بیان داشت: من این نیت را کردم و تمام شد. همان شب من مرحوم آیت الله العظمی میلانی را خواب دیدم، فرمودند: شما حق ترک منبر را نداری چون هر منبری که میروی در برزخ به ما منعکس میشود، ترک منبر به شما شرعی نیست. من از هیبت ایشان از خواب پریدم. من به شما طلاب و مبلغین جوان میگویم امروز ترک منبر به شما حرام است، منبر مستحب نیست، واجب است.
استاد حوزه علمیه قم به مطلب دوم اشاره کرد و افزود: مشهد به من گفتند یکی از علمای بزرگ که پنج بار در سه، چهار دهه اخیر جلسه تفسیر قرآن بعد از نماز مغرب و عشا داشته، مریض و در حال مرگ است. من هم با او ارتباطی نداشتم. نمیدانم چرا حالا کسی او را معرفی نکرده بود، من از او خبر نداشتم. به من گفتند: میآیی دیدنش؟ گفتم: بله، عالم مفسر قرآن، چرا نیایم؟ این قضیه را که میگویم برای چهل و چهار، پنج سال پیش است.
انصاریان ادامه داد: دو ماه پیش پسر این مفسر به دیدنم آمد. من بعد از ماه رمضان روی تخت بیماری بودم. من پسرش را نشناختم. گفت: یادت است آمدی دیدن پدر من؟ گفتم: شما؟ گفت: من پسر آن مفسر قرآنم. گفتم: بله. گفت: یادت است بین تو و پدرم چه گذشت؟ گفتم: بله، میخواهی خودت برای من تعریف کنی؟ گفت: نه، یک بار خودت بگو.
او ادامه داد: وقتی آمدم بالای سر پدرش، آن عالم بزرگ بیهوش بود. بیست و چهار ساعت نکشید بعد از اینکه من عیادتش کردم از دنیا رفت. در گوش پدرش گفت: بابا فلان کس آمده عیادت. پسرش گفت: من وقتی اسم تو را در گوشش بردم، چشمش را باز کرد و آخرین باری که در دنیا حرف زد همان دو، سه دقیقهای بود که با تو حرف زد، بعد دیگر چشمش بسته شد و سحر فردایش هم از دنیا رفت. چشمش را باز کرد و گفت: یک نصیحت به تو دارم، یک آرزو هم خودم دارم؛ به آن آرزو نمیرسم، اما آن نصیحتی که به تو دارم فکر می کنم این نصیحت برای خودم سودمند باشد. گفتم بفرمایید. گفت تبلیغ دین در دریای خلقت ـ این عین جملهاش است ـ تبلیغ دین در دریای خلقت پر ارزشترین گوهر پروردگار است، تا نفست میآید تعطیلش نکن. اگر دکترها هم از تو دست کشیدند، در خانه، در رختخوابی، در حال مرگی و میتوانی تبلیغ کنی، تبلیغ کن و بمیر. این برای تو و اما یک آرزو برای خودم دارم، این آرزو انجام نمیگیرد. گفتم بگو. اشکش ریخت و گفت آرزو دارم فقط یک بار دیگر برای پروردگار دو رکعت نماز ایستاده بخوانم، اما نمی توانم.
این محقق و پژوهشگر نهج البلاغه و صحیفه سجادیه تصریح کرد: برادران و خواهران! تا میتوانید با این بدن سالم عبادت انجام بدهید، روزی که از پا بیفتید آرزو می کنید دو رکعت نماز ایستاده بخوانید اما نمیتوانید، یک روزۀ ماه رمضان بگیرید نمی توانید.
انصاریان در ادامه سخنان خود با اشاره به موضوع «جاذبه و دافعه» گفت: چگونه باید فرهنگ اهل بیت(ع) و زحمات انبیا(ع) و ائمه(ع) را حفظ کرد؟ روحانیون باید قوی درس بخوانید، نسبت به اوضاع دنیا را آگاه باشید، باید منبرهای عالمانۀ با محبت و با زبان نرم برای مردم داشته باشید، باید حوزۀ جاذبۀ کامل باشید، روحانیون نباید حوزۀ دفع باشید، حالا شما روحانیون، شما اداریها بازار محبت را به روی مردم باز کنید.
استاد اخلاق حوزه های علمیه بیان داشت: مؤمن چه کسی است؟ سراغ روایت امیرالمؤمنین(ع) نمی روم چون طولانی است، نمیتوانم بگویم؛ چون امیرالمؤمنین در بیان ویژگی های مؤمن غوغا کرده است. بروم سراغ پیغمبر اکرم و بگویم یا رسول الله! به اندازۀ مهلت مجلس شما برای ما بیان کنید، به نظر وجود مقدس شما مؤمن چه کسی است؟
او افزود: ای کاش صدای ما به این کرۀ زمین می رسید، کرۀ زمین امروز کاملاً برعکس این حرف پیغمبر(ص) است. حالا چهارتا در ایران، در تهران، در شیراز، در اصفهان، در خوی، در تبریز و… با چهارتا که دنیا گلستان نمیشود، آدم غصه می خورد، با این چهار تا که یک مملکت آباد نمی شود، سرسبز نمی شود.
انصاریان بیان داشت: پیغمبر(ص) فرمودند: «الخیر منه مأمول» مؤمن کسی است که تمام مردمی که او را می شناسند، قلباً به خیرش امیدوارند و می دانند خیری که از دستش برمی آید انجام می دهد، نه نمی گوید، نه نیست در دهانش، بلد نیست بگوید نه انجام نمی دهم، این کار را نمی کنم، این طور نیست.
او بیان داشت: شهر باید شهر محبت باشد، دین دین محبت است، دین دین گذشت است، این یک ویژگی است. مؤمن چه ویژگی دارد؟ «خیره مأمول و شرّهُ مَأمون» مؤمن کسی است که یک نفر از او ضرر نمیبیند، آدم آرام و بزرگوار و خوبی است، آدم با وفا و با کرامتی است، اصلاً اهل ضرر زدن نیست. یک بار جمله را کامل بخوانم در «اصول کافی» است «المؤمن خیره مأمول و شره مأمون».
بازگشت به ابتدای صفحه
ارسال به دوستان
پیشنهاد سردبیر
ارسال نظر
ایمیل مستقیم: info@nesfejahan.net شماره پیامک:۳۰۰۰۷۶۴۲ شماره تلگرام:۰۹۱۳۲۰۰۸۶۴۰